W trakcie kilkuletniej pracy trenerskiej w punkcie szkoleniowym w Essen poznałem szachistki i szachistów, którzy w tym czasie zaliczali się do czołówki kadry młodzieżowej (do 25 lat) w naszym kraju związkowym. Większa część z nich traktowała hobbystycznie szachy i po skończeniu szkół (studiów), podjęciu pracy zawodowej i założeniu rodziny odeszła od wyczynowego uprawiania naszej dyscypliny.
Inni próbowali połączyć uczestnictwo w turniejach z zawodowymi obowiązkami. Do tej grupy należał Olaf Heinzel. Przez wiele lat pracował jako manager w dużym hotelu na terenie Bawarii i każdy wolny czas wykorzystywał na granie w turniejach. Wystarczyło to na uzyskanie tytułu mistrza międzynarodowego. Później Olaf zmienił zajęcie i został pracownikiem firmy organizującej imprezy szachowe. W ostatnich latach ma własny biznes.
Z Olafem spotykam się dość często na różnych imprezach szachowych. Zawsze wita mnie serdecznie słowami: „Cześć trenerze”. W trakcie meczu o mistrzostwo świata Anand-Kramnik w Bonn był szefem biura prasowego. Gdy wszedłem tam po raz pierwszy po akredytację, to natychmiast zostałem zareklamowany jako jego były trener.
Jest to miłe chyba dla każdego trenera, gdy podchodzą do niego byli podopieczni i przypominają dawną współpracę. Kilka lat temu podeszła do mnie młoda kobieta z dwójką dzieci. Przedstawiła się, ale nie bardzo mogłem ją „zaszufladkować”. Przypomniała więc mi, że kiedyś była na szkoleniu kadry niemieckiej juniorek i ja tam byłem trenerem!
Wracam do przedstawionej książki. W 2008 roku ustaliłem z wydawcą Joachimem Beyerem kolejny temat o obronie holenderskiej po ruchach 1.d4 f5.
Pewnego razu spotkałem Olafa i nagle przypomniałem sobie, że mój były podopieczny od czasu do czasu stosuje tę obronę. Zaproponowałem więc współpracę i tak na początku 2010 roku ukazało się nasze wspólne dzieło.
Jest to książka repertuarowa dla czarnych. Proponujemy cztery systemy:
1. „Leningradzki z rozwojem gońca na g7” (1.d4 f5 2.g3 Sf6 3.Gg2 g6).
2. „Kamienna ściana” (1.d4 f5 2.g3 Sf6 3.Gg2 e6 4.c4 d5).
3. „Klasyczny system” (1.d4 f5 2.g3 Sf6 3.Gg2 e6 4.Sf3 d6).
4. „System Alechina” (1.d4 Sf6 2.g3 Sf6 3.Gg2 e6 4.Sf3 Ge7 5.0-0 0-0 6.c4 Se4).
W uzupełnieniu analizujemy 40 tematycznych partii.
Holländisch – richtig gespielt
Jerzy Konikowski i Olaf Heinzel
Joachim Beyer Verlag 2010
149 stron
ISBN 978-3-88805-499-0
II poprawione i uzupełnione o nowe przykłady wydanie oraz w nowej okładce ukazało się w 2014 roku.
Holländisch – richtig gespielt
Jerzy Konikowski i Olaf Heinzel
Joachim Beyer Verlag 2014
183 strony
ISBN 978-3-940417-64-0
Tak, to bardzo miło jak dawni wychowankowie czy uczniowie pamiętają swoich trenerów albo nauczycieli. Niestety obecnie obserwuję na swojej uczelni, czyli Uniwersytecie Gdańskim (a żeby być ścisłym w słowach – na Wydziale Chemii) dosyć przykre zjawisko polegające na tym, iż duża część studentów udaje że nie poznaje wykładowców. Jak studenci przychodzą na zajęcia to z obowiązku mówią „dzień dobry”. Natomiast poza zajęciami udają że nie znają nikogo na korytarzu. Idąc nim, patrzą swojemu wykładowcy w oczy i mijają go bez słowa. Albo udają że go nie widzą. To nie są pojedyncze przypadki ale tendencja ogólna, zauważana przez wielu pracowników mojego wydziału.
To jest kwestia kultury, dobrego wychowania itd. Takich sytuacji nie zaobserwowałem w Niemczech. Pracowałem na uniwersytecie w Dortmundzie 30 lat i takich wypadków nie widziałem.
Podobnie w szachach. Często podchodzą do mnie młodzi ludzie, kłaniają się i przypominają, skąd my się znamy. Na przestrzeni około 30 lat pomagałaem polskim szachistkom i szachistom np. wysyłałem materiały szkoleniowe, książki, udzielałem porad i „dziękuję” było tylko w momencie pomocy. Potem już nie przyznanwano się do tego. Najbardziej ekstremalnym przypadkiem w mojej działalności trenerskiej jest Radosław Wojtaszek. Teraz ten młody człowiek ma wychowywać nowe generacje w polskich szachach!
Po przerobieniu znakomitej książki Kindermana o systemie leningradzkim szukam kolejnych zrodel i zainteresowales sie ta ksiazka. Czy omawia ona rowniez gambity np gambit Stauntona?
To jest książka do poziomu około kandydata. Obejmuje wszystkie warianty (także gambity) i jest właściwie wprowadzeniem do tematu. Oczywiście nie można ją porównywać z książką Kindermanna, która jest przeznaczona dla szachistów z wyższymi kategoriami.