Ta bardzo interesująca książka poświęcona została skandalom w dziejach Polski. Jednym z bohaterów jest szachista warszawski Janusz Szpotański. „Szpot” był autorem kilku poematów komicznych, w których wyszydzał rządzących w czasach PRL prominentnych działaczy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1964 roku napisał sztukę Cisi i gęgacze, czyli bal u prezydenta, opera w trzech aktach z uwerturą i finałem – utwór będący pamfletem przeciwko rządom Władysława Gomułki. W styczniu 1967 został aresztowany i w 1968 skazany na trzy lata więzienia „za rozpowszechnianie informacji szkodliwych dla interesów państwa”. O tym właśnie wydarzeniu pisze w swej pracy Ludwik Stomma.
Z Januszem Szpotańskim spotykałem się wielokrotnie przy szachownicy. Pamiętam moje piękne zwycięstwo z ofiarą hetmana w czasie półfinałów Mistrzostw Polski w Krakowie w grudniu 1972 roku. Podzieliłem wtedy 1-4 miejsce z 10.5 punktami, natomiast Szpotański był siódmy z 7.5 punktami.
Janusz Szpotański w Wikipedii
Ludwik Stomma w Wikipedii
W dniu 19 marca 1968 r., podczas przemówienia wygłoszonego na spotkaniu z warszawskim aktywem partyjnym, Władysław Gomułka powiedział między innymi, cyt. „Kisielewski podjął także na tym zebraniu obronę niejakiego Szpotańskiego,który został skazany na 3 lata więzienia za reakcyjny paszkwil, ziejacy sadystycznym jadem nienawiści do naszej partii i do organów władzy państwowej. Utwór ten zawiera jednocześnie pornograficzne obrzydliwości, na jakie może sie zdobyć tylko czlowiek tkwiący w zgniliźnie rynsztoka, człowiek o moralnosci alfonsa”.