Szachy kobiece zawsze wzbudzały emocje. Panie – w odróżnieniu od swych kolegów – grają przeważnie bojowo i do końca. Umówionych remisów prawie nie ma. Sam oglądam bardzo chętnie partie szachistek, ponieważ tutaj zawsze dzieje się coś ciekawego.

W ostatnich czasach płeć piękna daje sobie doskonale radę w pojedynkach z panami. Na uznanie musiały czekać jednak wiele lat.

////////////////////////////

Szachy bez dam – płeć mózgu na szachownicy

Kiedy w 1929 Vera Menchik, ówczesna szachowa mistrzyni świata otrzymała – jako jedyna kobieta – zaproszenie do wzięcia udziału w prestiżowym turnieju w Karowych Warach, austriacki arcymistrz Albert Becker raczył dworować sobie proponując założenie klubu jej imienia, którego członkami mieliby stać się pokonani przez nią szachiści. Inny Austriak, Hans Kmoch – miał się zakładać się, że wystąpi w stroju baletnicy, jeśli kobieta zdobędzie więcej niż trzy punkty. Ku uciesze komentatorów Becker został pierwszym członkiem klubu własnego pomysłu. Jego kolega do końca turnieju musiał drżeć z przerażenia. Vera Menchik zdobyła dokładnie 3 punkty. Wygrała dwie partie, dwie zremisowała. Przegrała siedemnaście. Turniej zakończyła na ostatnim, 22 miejscu.

////////////////////////////

Na tegorocznym turnieju w Gibraltarze nasi arcymistrzowie przekonali się na własnej skórze, że trzeba poważnie traktować zmagania z zawodniczkami, ponieważ „zimny prysznic” jest całkowicie realny.

Dla przypomnienia:

Partia 1
Partia 2
Partia 3

Trener Artur Jakubiec już w 2005 roku stał się ofiarą 16-letniej juniorki. Partia jest bardzo pouczająca. Warto ją więc przypomnieć.

Źródło: ChessBase

Partia została opublikowana w Panoramie Szachowej 2006 (3-147).