Nie ulega żadnych wątpliwości, że w szachach jedynie faza początkowa ulega ciągłych przemianom. Dlatego zawodnicy z ambicjami sportowymi przywiązują największą uwagę na dobre przygotowanie debiutowe, gdyż tutaj starają się uzyskać przewagę.
Ten problem był zresztą wielokrotnie omawiany na tym blogu, np. link.
Przedstawiam Państwu ciekawą partię na temat systemu Tartakowera. Plan z ruchami 6…h6 i 7…b6 został po raz pierwszy wprowadzony do praktyki turniejowej przez naszego rodaka na turnieju w Londynie w 1922 roku i stąd pochodzi nazwa tego wariantu.
Jego główną ideą jest postawienie gońca na diagonali a8-h1, który może następnie wziąć aktywny udział w ataku na króla.
System był w swoim czasie bardzo popularny w kręgach czołówki światowej: Fischer, Spasski, Tal, Karpow, Kasparow, Portisch, Geller itd.
Sam grywałem go kiedyś z powodzeniem i następnie jako trener propagowałem „Tartakowera” swoim podopiecznym. Owocem moich prac badawczych były publikacje:
1. Queen`s Gambit – Tartakower System, Chess Enterprises 1983 – link
2. Damengambit – Tartakower System, Mannheim 1990 – link
3. Damengambit: Tartakower, ChessBase 1994 – link
Także w 1990 roku Legion Warszawa wydał moją broszurkę na ten temat: link
Tak jak już wspomniałem, warianty debiutowe są poddawane ustawicznym badaniom teoretycznym i praktycznym. Wynikiem tego są nowe idee.
Ilustracją tego jest poniższa partia. W 8 posunięciu tego systemu grano do tej pory przede wszystkim 8.Ge2, 8.Wc1, 8.Hc2, 8.cxd5 itd. Od niedawna wprowadzono do gry ostry ruch 8.g4!?
Białe wygrały partię, ale to nie znaczy, że atak pionkiem prowadzi do wygranej. Czarne prawdopodobnie zaskoczone posunięciem 8.g4!? nie grały optymalnie, co skończyło się porażką.