Jan Krzysztof Duda (ranking: 2707) przegrał wprawdzie swój pojedynek  z trzecim szachistą świata Wesley So (ranking: 2810) 2.5-1.5, ale pokazał się z dobrej strony.

Rozstrzygnięcie padło w ostatniej czwartej partii, którą nasz arcymistrz mógł wygrać. Duda wybrał przeciwko obronie francuskiej ruch 2.d3 (zamiast głównego wariantu po 2.d4) i uzyskał dobre szanse. W krótkiej analizie pokazałem krytyczne momenty.

Przypominam, że posunięcie 2.d3 grali kiedyś Fischer, Petrosjan i współcześnie Carlsen, Karjakin, Aronian, Nakamura, Mamedjarow, Giri itd.

Na ten temat wyszła w tym roku moja książka: link.

fot. German Archives

Cieszy nas 7 miejsce w mistrzostwach Europy w Mińsku i jednocześnie zakwalifikowanie się arcymistrza Jana Krzysztofa Dudy  – największej nadziei polskich szachów – do Pucharu Świata.

W Panoramie Szachowej 3-2017 ukazała się skomentowana przeze mnie partia Duda-Wojtaszek, co można potraktować jako uzupełnienie wcześniejszego wpisu: link.

[kontynuacja odcinka]

Kacper Piorun (zdjęcie z Internetu)

W 8 rundzie Memoriału Capablanki Kacper Piorun odniósł swoje pierwsze zwycięstwo i to przeciwko liderowi turnieju Wassiliemu Iwańczukowi.

Partia ta jest ilustracją możliwości taktycznych naszego arcymistrza w dynamicznych pozycjach i dlatego takie systemy debiutowe chcielibyśmy częściej oglądać w jego grze.

Obrona słowiańska (1.d4 d5 2.c4 c6) zaliczana jest do solidnych systemów obronnych i dlatego cieszy się obecnie dużą popularnością w praktyce turniejowej.

Po głównej kontynuacji 4.Sc3 czarne mogą odpowiedzieć tradycyjnie 4…e6, co prowadzi do daleko rozpracowanych wariantów i to wymaga dokładnej znajomości teorii debiutów. Natomiast odpowiedź 4…dxc4 wiąże się ze skomplikowanym  systemem Notebooma.

Białe mogą uniknąć tych wszystkich problemów biciem na d5. W ten sposób likwiduje się napięcie w centrum i unika ostrych gier. Ogólnie panuje opinia, że białym jest trudno  po 4.cxd5 osiągnąć przewagę. To jest jednak duże uproszczenie sprawy. Białe mają duże możliwości walki o sukces, co pokazała m.in. przedstawiona partia naszego arcymistrza.

Wariant wymienny polecałem w mojej pracy szkoleniowej tym podopiecznym, którzy nie mieli zbyt wiele czasu na intensywne zajmowanie się teorią debiutów. Bicie na d5 zalecam też w książce 1.d4 siegt! (1.d4 zwycięża!).

Na turnieju w Dortmundzie 2015 (zdjęcie z moich zbiorów)

W ostatnim czasie można zauważyć niebywałą progresję wyników arcymistrza Wesley So, od 2014 roku reprezentującego barwy USA.

Niedawno So wygrał mistrzostwa kraju i zostawił w pokonanym polu m.in Caruanę oraz Nakamurę. Na aktualnej liście rankingowej FIDE zajmuje znakomite 2 miejsce za mistrzem świata Carlsenem: link.

Swoje sukcesy turniejowe So zawdzięcza przede wszystkim świetnie opracowanemu repertuarowi debiutowemu, który został odpowiednio przygotowany do jego stylu gry i jest szeroki tematyczne (białymi gra 1.e4, 1.d4, 1.c4, 1.Sf3).

Zatem przykład godny naśladowania dla naszej czołówki krajowej!

Przedstawiona partia została rozegrana w Saint Louis w mistrzostwach USA. Wesley So wybrał solidne otwarcie Retiego, które kiedyś sam grywałem i nawet jestem współautorem tematycznej monografii: link.

Anatoli Karpow – mistrz świata w latach 1975-1985 oraz 1993-1999: Każda faza partii, otwarcie, gra środkowa i końcówka ma duże znaczenie. Jeżeli na początku gry, któraś ze stron uzyska przewagę materialną lub pozycyjną, to zniwelować ją w grze środkowej będzie bardzo trudno. W tej sytuacji do końcówki może w ogóle nie dojść. Bez poprawnej gry w debiucie, nie można więc myśleć o sukcesach w szachach. 

Garri Kasparow – mistrz świata w latach 1985 – 2000: Nie ma znaczenia jak dobrze grasz, nie możesz spodziewać się dobrych wyników, kiedy masz przegraną po debiucie.

/////////////////////////////////////////////////////////////////

Trener szachowy musi być wszechstronnie wykształcony w zakresie wszystkich faz partii. Nie wyobrażam sobie szkoleniowca, który zna np. tylko jedno otwarcie i próbuje  następnie wmówić swoim uczniom, że jest ono najlepsze i że powinni stosować tylko to w swej praktyce turniejowej.

U mnie takiego przypadku nigdy nie było. Zawsze starałem się tak doradzić i pomóc moim podopiecznym, aby byli optymalnie przygotowani debiutowo i grali to, co im odpowiadało do ich stylu gry.

Pewnego razu poproszono mnie o przygotowanie ostrego gambitu słowiańskiego po ruchach 1.d4 d5 2.c4 c6 3.Sc3 e6 4.e4!? Nigdy tego wcześniej nie grałem i miałem tylko ogólne pojęcie o tym skomplikowanym otwarciu. W ciągu miesiąca przygotowałem się z dostępnych mi materiałów, zagrałem nawet z sukcesem jedną partię w 2 lidze niemieckiej i zajęcia przeprowadziłem.

Następnie rozegrałem jeszcze kilkanaście partii w turniejach błyskawicznych oraz w Internecie, które bez większych problemów wygrałem.

Te praktyczne doświadczenia oraz najciekawsze materiały ogólno znane w różnych źródłach i z moich wykładów opublikowałem w książce. Oprócz 8 rozdziałów przygotowałem też 20 przykładowych partii. Gambit jest na pewno bardzo interesujący i godny polecenia szachistom reprezentujących taktyczny styl gry.

O jego zaletach wspomniałem też na sesjach Młodzieżowej Akademii Szachowej w Zakopanem (1999) oraz dwukrotnie w Wiśle (2000) jako doskonała broń przeciwko popularnej obronie słowiańskiej.

Slawisches Gambit (Gambit słowiański)
Jerzy Konikowski
Schachverlag Manfred Mädler
Dresden 1995
70 stron
ISBN 3-925691-2

/////////////////////////////////////////////////////////////////

Po wpisie przypomniałem sobie o zdolnej juniorce Magdalenie Kozak z Suwałk, która na turnieju w Polanicy Zdroju 2005 zagrała z sukcesem właśnie gambit słowiański.

Anatoli Karpow – mistrz świata w latach 1975-1985 oraz 1993-1999: Każda faza partii, otwarcie, gra środkowa i końcówka ma duże znaczenie. Jeżeli na początku gry, któraś ze stron uzyska przewagę materialną lub pozycyjną, to zniwelować ją w grze środkowej będzie bardzo trudno. W tej sytuacji do końcówki może w ogóle nie dojść. Bez poprawnej gry w debiucie, nie można więc myśleć o sukcesach w szachach.

Garri Kasparow – mistrz świata w latach 1985 – 2000: Nie ma znaczenia jak dobrze grasz, nie możesz spodziewać się dobrych wyników, kiedy masz przegraną po debiucie.

/////////////////////////////////////////////////////////////////

W wpisie rozgorzała dyskusja na temat istoty fazy debiutowej. Ten problem omawialiśmy wielokrotnie na tym blogu. Tym zagadnieniem zająłem się też obszernie w mojej książce.

O tym jak ważne jest stadium debiutowe w szachach świadczy dzisiejsza partia Radosława Wojtaszka na turnieju w Sharjah. Nasz arcymistrz wykorzystał w pouczający sposób zupełnie błędną grę swego rywala.

Ciekawostką jest to, że przeciwnik Wojtaszka to hinduski arcymistrz Debashis Das o rankingu 2480.

W dzisiejszej 2 rundzie mistrzostw Polski oglądaliśmy interesujący pojedynek Gajewski-Jarmuła.