W trakcie olimpiady w Tromso wybrano nowego prezydenta Europejskiej Unii Szachowej. Został nim Gruzin Zurab Azmaiparaszwili.

ZURAB AZMAIPARASHVILI ELECTED PRESIDENT OF THE EUROPEAN CHESS UNION

2014-08-11  

At the elections of the European Chess Union, held in Tromso (Norway), Mr. Zurab Azmaiparashvili of Georgia was elected the ECU President. 33 delegates voted for him, while the confidence in his rival, former President Mr.  Silvio Danailov (Bulgaria) was placed by 18 delegates.
In addition, apart from Mr. Azmaiparashvili, the members of his “ticket” were elected to office:
ECU Vice President – Mr. Finnbjørn Vang from Faroe Islands;
ECU Deputy President – Mr. Ion Serban Dobronauteanu from Romania;
ECU Secretary General – Mr. Theodoros Tsorbatzoglou from Greece;
ECU Treasurer – Mr. Martin Huba from Slovakia.

Twitter turnieju w Dortmundzie zacytował twittera Jerzego Konikowskiego.

„Lubię mieć silnego przeciwnika. Im jest silniejszy, tym lepiej. Na turniejach nigdy nie mówiłem, że zwycięża przyjaźń, czy że nieważne zwycięstwo tylko ważne aby wziąć udział. Mobilizował mnie konflikt. Karpow był niewątpliwie najgroźniejszym z moich rywali.” – Kasparow (Playboy, 2005) Tabela od najłatwiejszych do najtrudniejszych przeciwników:

Adams +10 -0 =8

Shirov +15 -0 =14

Gelfand +13 -0 =8

Polgar +8 -0 =3

Portisch +4 -0 =8

Korchnoi +16 -1 =23

Short +28 -2 =26

Topalov +10 -3 =14

Ivanchuk +11 -4 =22

Anand +16 -4 =31

Kramnik +4 -5 =40

Karpov +28 -21 =129

Jedną z ciekawszych postaci dortmundzkich szachów jest Siegfried Zill. Urodził się w tym mieście w 1937 roku w rodzinie katolickiej. Jego babcia Magdalena Raczkiewicz była Polką i dlatego mały Sigi już od najmłodszych lat wyrastał w kulturze języka polskiego.

W 1964 roku skończył studia matematyczne na uniwersytecie w Münster. Rok później ożenił się z Marlies Ritterbecks. Z tego związku urodziło się trzech synów.

Jako matematyk-programista zajmował się w swej pracy zawodowej różnymi projektami dla wielu firm w Niemczech, także dla Niemieckiego Związku Szachowego.

Od 1970 roku posiada licencję sędziego szachowego. Przez wiele lat był angażowany do różnych prac w tym zakresie w Niemieckim Związku Szachowym oraz w Związku Szachowym Północnej Nadrenii Westfalii.

Zajmuje się badaniem historii szachów. Jest kronikarzem życia szachowego na terenie Dortmundu oraz Północnej Nadrenii Westfalii. Także jest autorem wielu fachowych publikacji, w tym napisał wspólnie z Otto Borikiem książkę o olimpiadzie szachowej w Buenos Aires oraz samodzielnie o końcówkach.

Fotografie

Link1

Link2