Protokół z zebrania zarządu
Warszawa, biuro PZSzach, Al. Jerozolimskie 49
27 października 2012 r. godz. 10.00-18.00
c Szkolenie zawodniczek
Zarząd przedyskutował sprawę szkolenia czołowych polskich zawodniczek pod kątem przygotowania do nadchodzących Drużynowych Mistrzostw Europy. Agnieszka Fornal-Urban wyraziła opinię, że szkolenie kobiet prowadzone jest w stopniu wysoce niezadowalającym.
////////////////////
Do krytyki stanu wyszkolenia naszych zawodniczek przyłączyła się także dyrektorka Młodzieżowej Akademii Szachowej Agnieszka Fornal-Urban.
Do tej pory było wszystko super i wychwalano zasługi wieloletniego trenera kadry kobiecej Marka Matlaka. A tu nagle krytyka i to bezpośredniej przełożonej szefa trenerów MASZ.
To jest coś niespotykanego w dotychczasowej działalności Polskiego Związku Szachowego!
Bardzo trafnie ocenił sytuację szachów kobiecych jeden z dyskutantów mojego bloga:
slawomirus
18 listopada 2012 o godz. 15:32
Niestety Monika nie dała rady wygrać na zamówienie czarnymi, Bułgarka grała solidnie. Szkoda bo po wygraniu z Hou Yifan i odpadnięciu kilku innych faworytek wydawało się , że można zajść daleko. Żeby to jednak zrobić trzeba przede wszystkim grać równo. Jak podkreślił trener męskiej drużyny Rosji Jurij Dochojan, największe szanse w mistrzostwach mają zawodniczki, które grają normalne szachy, na średnim wysokim poziomie i są w stanie wykonać 40 dobrych ruchów (ciekawy wywiad http://chess-news.ru/node/10113). Monice nie można odmówić siły woli, walki. Doskonale rozegrała 2 partię z Hou Yifan, świetnie końcówkę 3 partii. Niestety przydarzyła jej się też prosta podstawka figury w 1 pierwszej partii ze Stefanową , czy słaba gra środkowa w pierwszej partii z Hou Yifan. Wydaje się też, że szwankowało też przygotowanie debiutowe , szczególnie kolorem białym.Dziwnym wydaje się, że była bez sekundanta na turnieju ( tak wynikało z jej słów na konferencji), nie wiem z czego to wynikało.
Co do Iwety, to kontynuowała swoją ” ulubioną” grę , czyli słabo rozgrywane debiuty i kładzenie nacisku na orginalną grę (mnie szczególnie „przypadł” do gustu patent na roszadę pionową z 2 partii z Girya, pion g4, wieża g1 i g3, król f1 i g1). Niestetu ta „orginalność” nie wystarczyła nawet na mało finezyjną rosyjską zawodniczkę.
Mistrzostwa świata kobiet potwierdzają( jak niejednokrotnie podkreślano na tym forum), że polskie szachy kobiece, to przede wszystkim szachy drużynowe, gdzie dziewczyny są w stanie postawić takim tuzom jak Rosja i przywieźć medale. Natomniast indywidualne czołówka światowa nam ucieka, nasze najlepsze zawodniczki nie robią postępów, nowych gwiazd na horyzoncie brak.
Umówmy się, Monika Soćko zawdzięcza swój poziom gry pomocy ze strony męża. Matlak nie ma wpływu na jej przygotowanie.
Ponadto Monika to jedyna polska szachistka rozumiejąca szachy.
Jeśli gra jakąś pozycję – to jej bezmyślnie nie odtwarza. Gdyby nie przeoczenia taktyczne jak w partiach ze Stefanową byłaby szansa na znakomity wynik.
O Iwecie pewien znany w środowisku trener, były Mistrz Polski powiedział, że nie umie grać w szachy.
Oczywiście – chodzi o pewną przenośnię. Iweta odtwarza pewne schematy, czasem nie rozumiejąc powstających niuansów pozycji licząc na ogromne ogranie. Tak można grać – ale do czasu bo lata lecą. Podobnie moim zdaniem grała Marta Zielińska (teraz Michna).
Nie można być dożywotnio trenerem kadry – czas na zmiany
„Szkolenie kobiet prowadzone jest w stopniu wysoce niezadowalającym” – to dyplomatycznie powiedziane. Czytając między wierszami – należy to rozumieć że szkolenie leży i kwiczy, czyli ogólnie jest do kitu. Faktycznie taka wypowiedź Agnieszki Fornal-Urban jest intrygująca, tym bardziej że dotychczas wychwalano pracę trenera Matlaka, a nawet przyznano mu nagrodę w kategorii Trenera Roku 2011. Skoro trener Matlak nie radzi sobie ze szkoleniem zawodniczek, to za co dostał wspomnianą nagrodę???
Czyżby coś pękło w szeregach PZSzach’u.
Oj czas na zmiany tylko kogo wezmą na trenera bo jak znowu kogoś z zagranicy to żeby nie powtórzył się scenariusz z Sulypą.
Nie wiem czy zmiana trenera kadry cos da, tu sa potrzebne zmiany systemowe. Zawodnik przede wszystkim pracuje z trenerem klubowym/prywatnym i to ten trener zna go najlepiej. Trener kadry powinien utrzymywac kontakt z trenerami klubowymi, bo w ciagu kilku zgrupowan w roku nie ma szans poznac zawodnikow. Lepiej znaja ich trenerzy, ktorzy widza ich codziennie. Celem kontaktu byloby opracowanie programu szkolenia, znalezienie slabych strony i proba zalatania dziur w grze. Tak to dziala w innych dyscyplinach np w boksie. Trenerzy klubowi dostaja od trenera kadry instrukcje jak trenowac i ten trening prowadza. Pozniej zawodnik jedzie na zgrupowanie kadry i trener kadry sprawdza postepy, koryguje bledy i daje kolejne wskazowki trenerowi klubowemu. To jest najlepszy model pracy. Bez wspolpracy na linii trener kadry – klub nic sie nie da na dluzsza mete zrobic.
Zgadzam się z Panem Marcinem. Tak to powinno funkcjonować. Wiele spraw, m.in. wymiana materiałów szkoleniowych może nastąpić drogą emailową. Ale jakie zadania ma trener kadry kobiecej nikt nie zna. Oglądając partie naszych mistrzyń raczej wątpię w jakieś systematyczne szkolenie. Podobnie jest w szkoleniu mężczyzn. Co robi właściwie Michał Krasenkow? Nikt nie wie. Być może tylko prezes wie o co chodzi.