Na blogu „Psychologia i Szachy”, jego autor Krzysztof Jopek zamieścił ciekawy artykuł poruszający aktualny, ważny i zarazem kontrowersyjny temat, jakim jest nieobecność naszych czołowych szachistów w superturnieju w Wijk aan Zee. Źródłowy artykuł jest dostępny tutaj: Link
Turniej Tata Steel Chess jest jedynie wierzchołkiem góry lodowej i przykładem poważnej choroby toczącej nasze środowisko szachowe, której lekarstwem z pewnością nie są jednostkowe sukcesy np. w Aerofłocie.
Z pewnością nie ma prostego wytłumaczenia tego niekorzystnego dla nas zjawiska. Autor cytowanego artykułu próbuje wyjaśnić jego przyczynę brakiem przebojowości naszych kadrowiczów czyli „nie pokazywaniem się w świecie”, brakiem działalności w zakresie publicystyki szachowej oraz kulejącym systemem promocji naszych zawodników.
Dobrze że ten poważny problem naszych sportowców jest dostrzegany przez coraz większą grupę entuzjastów szachów, którzy nie boją się mówić o tym otwarcie i bez osłonek.
Krzysztof Kledzik
Myślałem, że sukces GM Bartla w Aerofłocie, którego mu szczerze gratulowałem, a który skutkował zaproszeniem na elitarny Dortmund, przemówi do osób władnych, czytaj – pzszach, że trzeba tego zawodnika solidnie przygotować, szczególnie pod względem otwarć. Nie wiem, czy korzystał z sekundanta, czy jego komputer pracował 24h, ale wynik turnieju utwierdził mnie w przekonaniu, że daleko polskim zawodnikom do elity. A dodam, że GM Bartel to Mistrz Polski! Nie wiem, czy dobrze pamiętam, ale GM Bartel zapowiadał, że do Dortmundu będzie mu pomagał nasz super-sekundant GM Wojtaszek. A może etatowy-pzszachowy GM Gajewski? Ja bym polecał też konsultacje z panem Jerzym Konikowskim, który nie dość, że jest doskonałym trenerem, „żywą encyklopedią”, to zna specyfikę tego turnieju, zawodników, etc.
Tak, Aerofłot i późniejszy Dortmund to były dobre szanse, ale niewykorzystane. Pozostało po nich wspomnienie i brak widoków na kolejne występy w superturniejach.
Zawodnikow w TATA nie ma bo to turniej dla czolowki a zaden z naszych sie do niej nie zalicza. Widocznie nie maja tez odpowiednich zdolnosci zeby sie wkrecic do grupy B, alboz wyczajnie latwiej jest zarabiac kase w malych openach i miec wyzwania w nosie.
Interesujące są komentarze pod artykułem u K. Jopka. Padła tam sugestia Macieja Nowotnego, aby zorganizować superturniej w Polsce. Pomysł jest nietrafiony, bo wystarczy popatrzeć co stało się z turniejem w Polanicy. Zamiast marzyć o superturnieju, na początek warto powalczyć o przywrócenie Polanicy dawnej świetności. Nie będzie to drugie Linares, ale może znowu doczekalibyśmy się występów znakomitości szachowych. Nie zgadzam się również z M. Nowotnym w sprawie tego że nie ma co rozdzierać szat nad brakiem Polaków w Wijk aan Zee. Jeżeli nie mamy aspiracji aby nasi szachiści zaczęli się liczyć w świecie, to faktycznie nie ma co rozdzierać szat. Ale tak podchodząc do sprawy to możemy się pożegnać z zaproszeniami, udziałem w superturniejach i z tym aby Polacy stali się szachową siłą (o potędze na razie nie wspominam). Uwagi M.N. o aspiracjach Wojtaszka do przynależności do pierwszej piętnastki listy rankingowej są sprawą dyskusyjną. W jaki sposób (na jakich turniejach) miałby zdobyć ranking co najmniej 2750? Czy grając w przeciętnych turniejach i wyrabiając punkty osiągnie uznanie wystarczające do tego, aby organizatorzy superturniejów zaczęli zabiegać o jego udział?
„Jeżeli nie mamy aspiracji aby nasi szachiści zaczęli się liczyć w świecie, to faktycznie nie ma co rozdzierać szat” – tu nie chodzi o to jakie aspiracje mamy my, ale jakie maja oni. Po tym gdzie graja i z kim graja to mam wrazenie, ze niewielkie. Brakuje im tez sily przebicia. Co do Wojtaszka to poki co gra na rownych zasadach z zawodnikami 2650-2700 i od czasu do czasu ogra kogos lepszego. Ale zawodnicy z tymi rankingami to nawet nie jest zaplecze swiatowej czolowki. Sporo mu jeszcze brakuje.
Zgadza się, źle się wyraziłem. Chodziło mi o to, że jeżeli szachiści nie mają aspiracji, a nam nie zależy na tym aby… i tu dalsza część mojej poprzedniej wypowiedzi.