On this day in 1892, Alexander Alekhine, the fourth World Champion, was born.
He famously dethroned José Raúl Capablanca in 1927 to claim the title and held it until his passing in 1946, with a brief interruption from 1935 to 1937, when Max Euwe briefly reigned.
Interesting… pic.twitter.com/XnQk9uN4M9
— International Chess Federation (@FIDE_chess) October 31, 2024
???????????? https://t.co/2WX0quzJCY
— Grand Chess Tour (@GrandChessTour) October 31, 2024
Childhood chess hero still going strong???? https://t.co/ZZFRIhtUiQ
— Anish Giri (@anishgiri) October 28, 2024
Betby partners with Chess Grandmaster Magnus Carlsen https://t.co/VeVDEZQIfN
— FastChess (@FastChess) October 30, 2024
Nice tribute by Magnus Carlsen to @Kasparov63, not only to the chess-player, but also to the political activist!#GOATS pic.twitter.com/Eb9UH0J7zF
— Peter Heine Nielsen (@PHChess) September 19, 2024
I'm just going to leave this here.
Try and name someone with better knowledge of Russia and a higher IQ to contradict it, I dare you? pic.twitter.com/yo06owDPlr— Kvist.P ???????????????? (@kvistp) October 6, 2024
Kontynuacja odcinka 125
Jerzy Konikowski, 2018:
„Wczoraj statuetkę Hetmana Polskiego Związku Szachowego za całokształt otrzymała arcymistrzyni Hanna Ereńska-Barlo.
Serdeczne gratulacje!
(zdjęcie ze strony organizatora)
Hanię znam od wielu lat. Nasze kontakty były szczególnie intensywne w okresie, gdy byłem trenerem kadry PZSzach. Były to zgrupowania kadry kobiet, imprezy krajowe i międzynarodowe.
Oboje przeżyliśmy największy sukces polskich szachów powojennych i staliśmy na podium na zakończeniu olimpiady kobiet na Malcie w 1980 roku, kiedy odbieraliśmy brązowe medale. Hania otrzymała dodatkowo brązowy krążek za wynik indywidualny na I szachownicy (9 z 13 partii).
Na podium z brązowymi medalami. Od lewej strony: Lothar Schmid (sędzia główny), Florencio Campomanes (prezydent FIDE), Jerzy Konikowski, Hanna Ereńska-Radzewska, Agnieszka Brustman, Małgorzata Wiese i Grażyna Szmacińska.
(Życie Warszawy 15.12.1980)
(Przegląd Sportowy 19.12.1980)
Nasze kontakty nie osłabły po moim wyjeździe do Niemiec. Spotkaliśmy się na turnieju strefowym w Bad Kissingen (1982). Hania grała dwa razy w Dortmundzie (1988 i 1989). Widzieliśmy się na indywidualnych mistrzostwach świata seniorek w Gmunden (2007) oraz na turniejach w Polanicy Zdroju. Do dnia dzisiejszego mamy kontakt emailowy.
(Dortmund 1988. Od lewej Jerzy Konikowski, Małgorzata Wiese i Hanna Ereńska-Radzewska.)
Haniu! Dużo zdrowia i dalszych sukcesów!”.
W czasie 20.10.2024 – 26.10.2024 odbyły się w Vrnjačka Banja (Serbia) drużynowe mistrzostwa klubów europejskich.
Zwycięstwo odniósł zespół Novy Bor.
Czołówka
W zwycięskiej drużynie grał Mateusz Bartel, który wygrał dwie partie.
Więcej informacji na ChessBase News
O szachach bez tajemnic
Szachiści na porównywalnych poziomach powinni w zasadzie zawsze remisować ze sobą. A tak nie jest.
Składa się na to wiele czynników. Po pierwsze, człowiek to nie maszyna, ma zwyżki i obniżki poziomu, siły gry. To by trochę wyjaśniało poruszaną kwestię, bo jak zasiadają do szachownicy dwaj szachiści o poziomach 2600 i nagle jeden z nich zaczyna grać na poziomie 2400, to wiadomo, musi przegrać.
Każdy szachista ma również swoje słabości, zależności od zdrowia, kondycji psychofizycznej, pogody, humoru, dobrego lub złego dnia, słowem czysto osobiste i subiektywne, a mające wpływ na ewentualny wynik. Dochodzą jeszcze takie aspekty że przeciwnik gra otwarcie – wariant którego szachista nie lubi, lub nie umie grać. Plus oczywiście mankamenty szachowej wiedzy, wykształcenia, manieryczności, na przykład ktoś nie umie grać bez hetmana, przeciwnik wie o tym, wymusza wymianę i partia przegrana. Ważną rolę odgrywa też styl gry. Spotykają się dwaj szachiści z których jeden gra kombinacyjnie, a drugi pozycyjnie. I wtedy wygrywa ten, kto narzuci przeciwnikowi swój styl. W tym kontekście Goldchess wydaje się być stylem uniwersalnym, łączymy oba style ze szczególnym uwzględnieniem tworzenia piękna na szachownicy.
Byłem ostatnio na regionalnym turnieju i obserwowałem partie szachistów o poziomie 1500-1900 Elo. Poziom żenujący. Wygrane pozycje które się przegrywa, nie widziałem też żadnego pięknego zagrania, nie mówiąc już o błyskotliwym, czy fantastycznym. Kocham szachy, ale nie cierpię w nich bylejakości i bezbarwności. Zatem jeżeli w jakimś turnieju nie ma partii pięknych, błyskotliwych, które można będzie pokazać przyszłym pokoleniom za 50, 100 czy 200 lat, dla mnie oznacza to że turniej był spamowy i mógł się w ogóle nie odbyć, bez straty dla szachów.
W dzisiejszych turniejach punkty są najważniejsze. U nas kompozycja i jakość partii.
Zapraszamy
Chess Assistant
