Międzynarodowa Wystawa Książki we Frankfurcie nad Menem jest największą imprezą tego typu w świecie. Jeździłem tam wielokrotnie, aby spotkać się z Joachimem Beyerem w celu omówienia naszych wspólnych planów wydawniczych. We Frankfurcie miał zawsze stoisko ze swoimi książkami.

W 2001 roku wziąłem do Frankfurtu moją polską książkę „Szybki kurs debiutów” (Penelopa 2000). Zaproponowałem, aby coś podobnego wydać w Niemczech. Joachim Beyer  bez zastanowienia przyjął moją propozycję. Ustaliliśmy, że przygotuję to w dwóch tomach: teoria i praktyka.

W następnym roku pierwsza część pracy była gotowa. Wcześniej Beyer zadzwonił do mnie z nowiną, że wstęp napisał sam Karpow. „Jak do tego doszło” – zapytałem. „Po prostu poprosiłem go o to” – odpowiedział. Joachim Beyer miał stały kontakt z byłym mistrzem świata, ponieważ wydał kilka jego książek.

Książka ukazała się w 2002 roku. Ma 301 stron i została wydana w twardej okładce. Spotkała się z pozytywnymi recenzjami, co odbiło się na dobrej sprzedaży. W następnym roku wyszło II wydanie, w 2005 roku III wydanie, w 2011 roku IV wydanie, natomiast w 2013 roku V wydanie.

Jest oczywiście trudno na 301 stronach omówić dokładnie wszystkie debiuty. Książka ma więc taki cel, aby w ogólnych zarysach pokazać istniejące otwarcia szachowe. Kto chce poznać już dokładniej odpowiednie warianty, musi sięgnąć po bardziej specjalistyczną  literaturę.

Książka jest dalej w sprzedaży i na razie wygląda na to, że będzie jeszcze długo istnieć na niemieckim rynku. Podobno polska wersja kursu też sprzedaje się świetnie, ale nie znam szczegółów. Wydawnictwo Penelopa nigdy nie zdradziło mi ilości sprzedanych egzemplarzy.

Angielskie wydanie

Nieco zmieniona okładka IV wydania

Schnellkurs der Schacheröffnungen -Theorie
Jerzy Konikowski
Joachim Beyer Verlag
96142 Hollfeld
301 stron
Wydania I-III (ISBN 3-88805-293-9)
Wydanie IV (ISBN 978-3-88805-293-4)

V wydanie z 2013 roku (ISBN 978-3-940417-36-7) zostało uzupełnione o nowe materiały i analizy. Posiada też nową szatę graficzną.

VII wydanie (2020) niezmienione tylko z miękką okładką (ISBN 978-3-95920-116-2).

VIII wydanie w nowej wersji (2021)
350 stron
ISBN 978-3-95-920-131-5

IX poprawione wydanie (2023)
367 stron
ISBN 978-3-95-920-131-5

////////////////////////

Książka ta znalazła się w trójce najlepszych pozycji w historii szachowej literatury w języku niemieckim w temacie „Debiuty”!

W czasie jednej z moich wizyt w Ludwigshafen w 1998 roku wydawca Reinhold Dreier zapytał mnie, czy nie byłbym zainteresowany napisaniem książki o wariancie z rozwinięciem gońca na g2 w obronie królewsko-indyjskiej. Zgodziłem się. Sam grałem przez jakiś czas ten wariant białym kolorem i rozegrałem też wiele partii czarnymi.

Problemy nastąpiły przy ustalaniu szczegółów. Wydawca chciał, aby temat przedstawić na około 150 stronach. Uznałem to za niemożliwe. Wariant jest tak bogaty w różne idee, że omówienie go w tak skromnym wymiarze mnie nie interesuje. W końcu ustaliliśmy, że opracuję to w dwóch tomach. Zacznę od rozwoju skoczka na c6. Tutaj mam największe doświadczenie, ponieważ grałem wielokrotnie ten wariant. Natomiast inne kontynuacje przedstawię w drugim tomie.

Po około roku pracy dostarczyłem wydawcy manuskrypt w formie elektronicznej. Książka została szybko złożona i okazało się, że ma przeszło 300 stron. Reinhold Dreier zadzwonił do mnie i poinformował, że muszę pracę skrócić o co najmniej 100 stron. – To jest niemożliwe – odpowiedziałem. Zaczęły się trudne pertraktacje. Wydawca upierał się przy swojej wersji, co spotkało się z moim  zdecydowanym weto. Reinhold Dreier zaproponował nawet, abym zrezygnował z partii przykładowych. To oczywiście nie wchodziło w grę. Ostatecznie po „ciężkiej walce” ustaliliśmy, że składacz usunie wszystkie diagramy z działu „Przykładowe partie” i ewentualnie kilka z części teoretycznej. Tutaj dałem mu wolną rękę.

Po tygodniu otrzymałem kolejny telefon od wydawcy. Zaczął od biadolenia, że książka ma 270 stron i to ciągle za dużo. Zareagowałem zdecydowanie: Albo publikuje pan to w tej wersji, albo szukam innego miejsca jej wydania. Poskutkowało. Latem 1999 roku praca ujrzała światło dzienne.

Temat przedstawiłem w 5 rozdziałach:

Rozdział 1:1. d4 Sf6 2.c4 g6 3.g3 Gg7 4.Gg2 d6 5.Sf3 0-0 6.0-0 c5 7.dxc5 dxc5 8.Sc3 Sc6

Rozdział 2: 1. d4 Sf6 2.c4 g6 3.g3 Gg7 4.Gg2 d6 5.Sf3 0-0 6.0-0 c5 7.Sc3 Sc6 5.d5 Sa5 9.Sd2

Rozdział 3: 1. d4 Sf6 2.c4 g6 3.g3 Gg7 4.Gg2 d6 5.Sf3 0-0 6.0-0 Sc6 7.Sc3

Rozdział 4: 1. d4 Sf6 2.c4 g6 3.g3 Gg7 4.Gg2 d6 5.Sf3 0-0 6.0-0 Sc6 7.d5

Rozdział 5: 55 przykładowych partii

Książka otrzymała pozytywne recenzje, co wpłynęło na dobrą sprzedaż. Wydawca był więc zadowolony, ale postawił warunek odnośnie 2 tomu. „Maksymalnie 150 stron”. Próbowałem wynegocjować 200 stron. Reinhold Dreier był tym razem nieugięty. W tej sytuacji zrezygnowałem z pracy nad kontynuacją tego tematu.

W tym samym roku opracowałem dla Penelopy w dwóch częściach skróconą polską wersję.

Königsindisch mit g3
Band 1
Jerzy Konikowski
Schach-Profi-Verlag Reinhold Dreier
67091 Ludwigshafen
270 stron
ISBN 3-929376-60-1

Omawiany system powstaje po posunięciach 1.d4 Sf6 2.c4 g6 3.Sc3 Gg7 4.e4 d6 5.Ge2 0-0 6.Gg5 i jest uważany za niebezpieczną broń przeciwko obronie królewsko-indyjskiej.

Sam grywałem go z dobrym skutkiem w partiach korespondencyjnych i swoje doświadczenie przekazałem w tej pracy. Książka składa się z 12 rozdziałów i 40 komentowanych partii. Jest to prawdopodobnie najobszerniejsze opracowanie tego tematu w świecie (format 240×190 i 200 stron).

Das Awerbach-System in der Königsindischen Verteidigung
Jerzy Konikowski
Aktuelle Schacheröffnungen – Band 11
Joachim Beyer Verlag 1998
96142 Hollfeld
200 stron
ISBN 3-88805-264-5

Omawiany w książce system powstaje po posunięciach 1.d4 Sf6 2.c4 g6 3.Sc3 Gg7 5.e4 d6 5.f3. Ten plan walki przeciwko obronie królewsko-indyjskiej wprowadził do praktyki turniejowej niemiecki arcymistrz Friedrich Sämisch (1896-1975). Ideą ostatniego ruchu białych jest wzmocnienie pionkowego centrum, postawienie następnie gońca na e3 i hetmana na d2 z długą roszadą. Dalszy plan bialych jest jasny: atak na skrzydle królewskim po g2-g4, h2-h4-h5 itd.

Ten temat przedstawiłem w mojej pracy w 13 teoretycznych rozdziałach i 30 komentowanych partiach. Wykorzystałem w niej moje własne doświadczenia praktyczne (białymi i czarnymi) oraz analityczne.

Sämisch-System in der Königsindischen Verteidigung
Band 10
Jerzy Konikowski
Joachim Beyer Verlag
96142 Hollfeld 1997
138 stron
ISBN 3-88805-263-7

Białe mogą po posunięciach 1.d4 d5 2.c4 e6 3.Sc3 Sf6 zrezygnować ze skomplikowanych i głęboko rozpracowanych wariantów po 4.Sf3 lub 4.Gg5,  aby wyjaśnić od razu po 4.cxd5 sytuację w centrum i sprowadzić grę na inne tory. Bicie na d5 prowadzi do wariantu wymiennego

Sam stosowałem go z powodzeniem w partiach turniejowych i korespondencyjnych. Polecałem go też moim podopiecznym. W ten sposób w ciągu wielu lat zdobyłem doświadczenia i zebrałem wiele cennych materiałów. Na tej właśnie bazie powstała ta książka w serii „Aktualności debiutowe”. Składa się z 18 teoretycznych rozdziałów i 37 komentowanych partii.

Abtauschvariante im Damengambit
Band 9
Jerzy Konikowski
Joachim Beyer Verlag
96142 Hollfeld 1996
136 stron
ISBN 3-88805-262-9

Obronę skandynawską miałem także w swoim repertuarze debiutowym. Przedstawiona praca ukazała się w serii „Aktualności debiutowe”. Zawiera 13 rozdziałów i 30 przykładowych partii.

Die Skandinavische Verteidigung (B01)
Band 8
Jerzy Konikowski
Joachim Beyer Verlag
96142 Hollfeld 1996
120 stron
ISBN 3-88805-261-0

W celu uniknięcia obrony Nimzowitscha po posunięciach 1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4, często gra się 3.Sf3 (zamiast 3.Sc3). Wtedy mamy do czynienia z obroną hetmańsko-indyjską, która powstaje po 1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sf3 b6. W tym miejscu białe grają normalnie 4.g3, co prowadzi do głównego wariantu.

Często stosowany jest także ruch 4.a3, którego głównym celem jest niedopuszczenie do wypadu czarnego gońca na b4. Idea ta została spopularyzowana przez Tigrana Petrosjana i dlatego wariant nosi jego imię.

Wariant ten stosowałem w swej praktyce turniejowej i dlatego  miałem duże doświadczenie i wiedzę. Wynikiem tego były dwie książki w Niemczech (1984) i USA (1985). Przedstawiona praca to unowocześniona wersja tematu. Ukazała się w serii „Aktualności debiutowe.”

Petrosjan-System 4.a3 in der Damenindischen Verteidigung (E12)
Band 7
Jerzy Konikowski
Joachim Beyer Verlag
96142 Hollfeld 1995
164 strony
ISBN 3-88805-260-2

Trener szachowy musi być wszechstronnie wykształcony w zakresie wszystkich faz partii. Nie wyobrażam sobie szkoleniowca, który zna np. tylko jedno otwarcie i próbuje  następnie wmówić swoim podopiecznym, że jest ono najlepsze i że powinni  stosować tylko to w swej praktyce turniejowej.

U mnie takiego przypadku nigdy nie było. Zawsze starałem się tak doradzić i pomóc, aby moi podopieczni byli optymalnie zadowoleni i grali to, co im odpowiadało do ich stylu gry.

Pewnego razu poproszono mnie o przygotowanie ostrego gambitu słowiańskiego po ruchach 1.d4 d5 2.c4 c6 3.Sc3 e6 4.e4!? Nigdy tego wcześniej nie grałem i miałem tylko ogólne pojęcie o tym skomplikowanym otwarciu. W ciągu miesiąca przygotowałem się z dostępnych mi materiałów, zagrałem nawet z sukcesem jedną partię w 2 lidze niemieckiej i zajęcia przeprowadziłem.

Następnie rozegrałem jeszcze kilkanaście partii w turniejach błyskawicznych oraz w Internecie, które bez większych problemów wygrałem.

Te praktyczne doświadczenia oraz materiały z tych wykładów opublikowałem w tej książce. Oprócz 8 rozdziałów przygotowałem też 20 przykładowych partii. Gambit jest na pewno bardzo interesujący i godny polecenia szachistom reprezentujących taktyczny styl gry.

Slawisches Gambit (Gambit słowiański)
Jerzy Konikowski
Schachverlag Manfred Mädler
Dresden 1995
70 stron
ISBN 3-925691-2

Już w czasach juniorskich grałem przeciwko obronie Nimzowischa 4.Hc2 po ruchach 1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4. Kilka lat później wariant ten stał się bardzo popularny w praktyce arcymistrzów. Idea posunięcia 4.Hc2 jest jasna: w razie bicia na c3 odbić hetmanem, aby nie osłabić sobie struktury pionkowej na skrzydle hetmańskim.

W książce omówilem najważniejsze spotykane plany czarnych po 4…0-0, 4…Sc6, 4…d5 i 4…c5. Część teoretyczną uzupełniają partie wzorcowe z praktyki arcymistrzów (w sumie 35).

Die klassische Variante 4.Dc2 in der Nimzowitsch-Indischen Verteidigung
Jerzy Konikowski
Band 6
Joachim Beyer Verlag 1995
112 stron
ISBN 3-88805-097-9

W 1991 roku w trakcie spotkania z wydawcą Reinholdem Dreierem w Moguncji dyskutowaliśmy na temat aktualnej wtedy literatury szachowej. W pewnym momencie wydawca poprosił mnie o opinię na temat modnego wariantu w obronie królewsko-indyjskiej po ruchach: 1.d4 Sf6 2.c4 g6 3.Sc3 Gg7 4.e4 d6 5.Sf3 0-0 6.Ge2 e5 7.0-0 Sc6 8.d5 Se7 itd. „Otrzymuję bowiem wiele pytań w tej sprawie i zastanawiam się, czy nie wydać takiej książki po niemiecku”. Przytaknąłem, że myśl jest dobra, ponieważ wariant jest bardzo popularny. „To może pan to zrobi” – niespodziewanie padła propozycja. Zgodziłem się, gdyż wariant grywałem czarnymi i także białymi. Miałem więc duże doświadczenie i wiedzę na ten temat. Uzgodniliśmy, że książka ma być gotowa w ciągu roku.

Po powrocie do Dortmundu wpadłem na myśl, aby zaproponować Włodzimierzowi Schmidtowi wspólne napisanie tej książki. Włodek bowiem jest znawcą tego wariantu i w tamtych czasach mieliśmy stały kontakt ze sobą. Schmidt przyjął propozycję. Ustaliliśmy, że w ciągu około 10 miesięcy otrzymam od niego manuskrypt, który uzupełnię o moje materiały i analizy i następnie przepracuję całość na język niemiecki.

Otrzymałem materiał dopiero po 2 latach. Reinhold Dreier już nie był tematem zainteresowany. „Jeden rok opóźnienia to za długo. Rezygnuję z tego projektu, bo mam teraz inne książki do wykonania.” – zareagował. Zadzwoniłem więc do Joachima Beyera w tej kwestii. „Jest to bardzo specjalistyczny temat, więc normalną książką nie jestem zainteresowany, ale niech pan to zrobi dla serii aktualnych otwarć”. Wyboru więc nie było. Opracowałem książkę zgodnie z życzeniem wydawcy. Zawiera ona 5 rozdziałów i 25 wzorcowych partii. Komentarz w stylu Sahovskiego Informatora. Okazało się później, że trafiliśmy z tematem. Nakład 1500 egzemplarzy rozszedł się w kilku miesiącach.

Włodzimierz Schmidt sam nie był zadowolony z formy wydania książki. No cóż, sam jest sobie winny. Gdyby dostarczył manuskrypt w terminie, to książka miałaby inny wymiar. A swoją drogą dziwię się wielokrotnemu mistrzowi Polski za brak aktywności na polu  publicystycznym. Z takim doświadczeniem i wiedzą arcymistrz z Poznania mógłby napisać wiele pożytecznych książek!