O szachach bez tajemnic
Szachiści na porównywalnych poziomach powinni w zasadzie zawsze remisować ze sobą. A tak nie jest.
Składa się na to wiele czynników. Po pierwsze, człowiek to nie maszyna, ma zwyżki i obniżki poziomu, siły gry. To by trochę wyjaśniało poruszaną kwestię, bo jak zasiadają do szachownicy dwaj szachiści o poziomach 2600 i nagle jeden z nich zaczyna grać na poziomie 2400, to wiadomo, musi przegrać.
Każdy szachista ma również swoje słabości, zależności od zdrowia, kondycji psychofizycznej, pogody, humoru, dobrego lub złego dnia, słowem czysto osobiste i subiektywne, a mające wpływ na ewentualny wynik. Dochodzą jeszcze takie aspekty że przeciwnik gra otwarcie – wariant którego szachista nie lubi, lub nie umie grać. Plus oczywiście mankamenty szachowej wiedzy, wykształcenia, manieryczności, na przykład ktoś nie umie grać bez hetmana, przeciwnik wie o tym, wymusza wymianę i partia przegrana. Ważną rolę odgrywa też styl gry. Spotykają się dwaj szachiści z których jeden gra kombinacyjnie, a drugi pozycyjnie. I wtedy wygrywa ten, kto narzuci przeciwnikowi swój styl. W tym kontekście Goldchess wydaje się być stylem uniwersalnym, łączymy oba style ze szczególnym uwzględnieniem tworzenia piękna na szachownicy.
Byłem ostatnio na regionalnym turnieju i obserwowałem partie szachistów o poziomie 1500-1900 Elo. Poziom żenujący. Wygrane pozycje które się przegrywa, nie widziałem też żadnego pięknego zagrania, nie mówiąc już o błyskotliwym, czy fantastycznym. Kocham szachy, ale nie cierpię w nich bylejakości i bezbarwności. Zatem jeżeli w jakimś turnieju nie ma partii pięknych, błyskotliwych, które można będzie pokazać przyszłym pokoleniom za 50, 100 czy 200 lat, dla mnie oznacza to że turniej był spamowy i mógł się w ogóle nie odbyć, bez straty dla szachów.
W dzisiejszych turniejach punkty są najważniejsze. U nas kompozycja i jakość partii.
Zapraszamy
Chess Assistant
Boom! pic.twitter.com/Z4FoOMrAMy
— Boris Avrukh (@askavrukh) December 16, 2022
Kontynuacja odcinka 124
fot. Planete+
link
A total controll (1990 ad)@SusanPolgar @GMJuditPolgar pic.twitter.com/hLVjf9DTFl
— Roaring Pawn (@chessContact) January 10, 2021
Sisterhood. Chess Olympiads. 1988 feat 2024.????#ChessConnectsUs #family #mysis #strong #together #memories #ChessOlympiad pic.twitter.com/vIHHdJ1QX2
— Judit Polgar (@GMJuditPolgar) September 13, 2024
A very proud night for the Polgar family at the #FIDE100 award ceremony! As expected, my sister Judit was the unanimous choice as the best female chess player! I am so proud of her! I was unanimously awarded the best female chess trainer.
Big thanks to my parents who showed me… pic.twitter.com/HjW5IpwOLY
— Susan Polgar (@SusanPolgar) September 19, 2024
Congratulations! The Indian earthquake in Toronto is the culmination of the shifting tectonic plates in the chess world as the 17 year old Gukesh D will face the Chinese champion Ding Liren for the highest title. The „children” of Vishy Anand are on the loose! https://t.co/Lm52orDYs8
— Garry Kasparov (@Kasparov63) April 22, 2024
The Legend: @vishy64theking pic.twitter.com/u2EdH5ubjb
— Chess.com – India (@chesscom_in) September 28, 2024
(zdjęcie z Internetu)
Mistrz krajowy Stefan Brzózka w latach 50 i 60-tych ubiegłego stulecia zaliczał się do ścisłej czołówki krajowej i w barwach warszawskiego klubu „Maraton” zdobywał wielokrotnie drużynowe mistrzostwa Polski.
Na olimpiadzie szachowej w Monachium w 1958 roku bronił barwy naszego kraju. Był silnym graczem korespondencyjnym i na tym polu osiągnął wiele znaczących sukcesów.
Przedstawiona partia była rozegrana w rozgrywkach I ligi w Wiśle. Była potem opublikowana w 12 tomie „Sahovskiego Informatora”, w angielskim piśmie „Chess” oraz miesięczniku „Szachy”.
Jest pouczającym kolejnym przykładem tej serii o istocie początkowej fazy gry. Do końcówki nie doszło, ponieważ czarne przegrały partię już w debiucie!
Wyświetl ten post na Instagramie.Na razie rozmowa, partyjka za chwilę… Legenda szachów Anatolij Karpow #szachy #chess #play









