35-ty Dortmunder Sparkassen Chess-Meeting odbył się w dniach 23 czerwca do 1 lipca 2007 roku. Atrakcją turnieju był 17 – letni arcymistrz z Norwegii Magnus Carlsen. Pokazał się z bardzo dobrej strony jako osobowość i szachista. Wywarł na mnie bardzo pozytywne wrażenie, ale wtedy chyba jeszcze nikt nie przypuszczał, że będzie przyszłym mistrzem świata.
W Dortmundzie grał też Vishy Anand. Bezpośredni pojedynek między nimi zakończył się zwycięstwem starszego. Ostatecznie turniej wygrał po raz ósmy Władimir Kramnik 5 pkt. Anand był czwarty 4 pkt. Natomiast Carlsen zajął 6 miejsce. W turnieju grało 8 arcymistrzów.
Następnie spotkałem Carlsena rok później na olimpiadzie szachowej w Dreźnie. W trakcie analizy po partii z Niemcem Georgiem Meierem chciałem zrobić zdjęcie, ale było to technicznie niemożliwe. Poprosiłem Magnusa, aby tak stanął, abym mógł tego dokonać. Bez problemu spełnił moją prośbę i fotografia została wykonana.
W 2009 roku Carlsen zjawił się ponownie w Dortmundzie. Wygrał po raz dziewiąty Władimir Kramnik, ale Norweg był już w ścisłej czołówce. W Panoramie Szachowej (7-8) pisałem: „Ulubieniec publiczności i najmłodszy uczestnik turnieju Magnus Carlsen podzielił 2-4 miejsce z Leko i Jakowenko, co jest pozytywnym rezultatem. Na rozpoczęciu imprezy oznajmiono obecnym, że młody arcymistrz z Norwegii skończył średnią szkołę i postanowił spróbować szczęścia w zawodowych szachach. To jest jedyna słuszna decyzja, jeśli zamierza się utrzymać formę na światowym poziomie. A Carlsen ma jasny cel sportowy: zostać mistrzem świata!”
Do obejrzenia kilka zdjęć z mojego zbioru.
Dortmund 2007: w czasie konferencji technicznej
Dortmund 2007: na bankiecie powitalnym
Olimpiada w Dreźnie 2008
Olimpiada w Dreźnie 2008: analiza po partii Carlsen-Meier
Dortmund 2009: partia Carlsen-Kramnik
Dortmund 2009: przyszły mistrz świata w czasie partii
Po dzisiejszym remisie w 10 partii zostały rozstrzygnięte losy meczu o mistrzostwo świata. Stan 6.5-3.5 dla Magnusa Carlsena, który tym samym został 16 szachowym mistrzem naszego globu. Zwycięstwo Norwega było przekonywujące: wygrał 3 partie i nie poniósł żadnej porażki. Tytuł mistrza świata dostał się w dobre ręce!
Dla przypomnienia: Anand był mistrzem świata FIDE w latach 2000-2002 oraz w szachach klasycznych od 2007 roku. Był wybitnym szachistą, który wniósł wiele w rozwój naszej dyscypliny. Teraz na tronie królewskim zasiadł młodszy Magnus Carlsen!
Informacje z Wikipedii
Program meczu
| Dates | Events | TIME |
| 07.11.2013 | Opening Ceremony | 04.00.P.M. Tentatively |
| 09.11.2013 | Game 1 | 03.00.P.M. (Indian Time) |
| 10.11..2013 | Game 2 | 03.00.P.M. (Indian Time) |
| 11.11.2013 | Rest Day | |
| 12.11.2013 | Game 3 | 03.00.P.M. (Indian Time) |
| 13.11.2013 | Game 4 | 03.00.P.M. (Indian Time) |
| 14.11.2013 | Rest Day | |
| 15.11.2013 | Game 5 | 03.00.P.M. (Indian Time) |
| 16.11.2013 | Game 6 | 03.00.P.M. (Indian Time) |
| 17.11.2013 | Rest Day | |
| 18.11.2013 | Game 7 | 03.00.P.M. (Indian Time) |
| 19.11.2013 | Game 8 | 03.00.P.M. (Indian Time) |
| 20.11.2013 | Rest Day | |
| 21.11.2013 | Game 9 | 03.00.P.M. (Indian Time) |
| 22.11.2013 | Game 10 | 03.00.P.M. (Indian Time) |
| 23.11.2013 | Rest Day | |
| 24.11.2013 | Game 11 | 03.00.P.M. (Indian Time) |
| 25.11.2013 | Rest Day | |
| 26.11.2013 | Game 12 | 03.00.P.M. (Indian Time) |
| 27.11.2013 | Rest Day | |
| 28.11.2013 | Tie Break Games | To be decided |
| 28.11.2013 | Closing Ceremony | To be decided |
Dokładne informacje z przebiegu pojedynku oraz wszystkie partie znajdziecie Państwo na stronie meczu.
ChessBase News 1
ChessBase News 2
ChessBase News 3
ChessBase News 4
ChessBase News 5
ChessBase News 6
ChessBase News 7
ChessBase News 8
ChessBase News 9
ChessBase News 10
ChessBase News 11
ChessBase News 12
ChessBase News 13
Oficjalne zakończenie-wersja niemiecka
Oficjalne zakończenie-wersja angielska
Jest to już 31 edycja kieszonkowego kalendarzyka szachowego berlińskiego wydawnictwa Edition Marco Verlag Arno Nickel.
Każde wydanie wzbogacone jest o różne informacje i ciekawostki z podwórka królewskiej gry. Jest to więc w sumie mała książeczka szachowa.
Tematyka książek szachowych jest różnorodna w treść. Są książki do czytania np. w zakresie historii królewskiej gry, wszelkiego rodzaju dykteryjek i innych opowiastek szachowych. W takich pracach jest mało wątków sensu stricto szachowych, lecz tekstów do czytania. Takie publikacje mogą przeglądać nawet ci, co nie znają ruchów figur i reguł gry.
Inaczej sprawa przedstawia się w dziełach czysto szachowych, np. w podręcznikach w zakresie debiutów, gry środkowej, gry końcowej itd. Tutaj jest więej materiałów szachowych, a więc partii, analiz itd. Takich książek się nie czyta, lecz studiuje! Zwracam uwagę na ten aspekt odpowiedniego traktowania literatury szachowej. Jeśli ktoś powie: „Przeczytałem końcówki wieżowe Gawlikowskiego”, to wiadomo, że po takiej lekturze nie będzie miał pojęcia o wieżówkach!
Książki szachowe to nie literatura piękna, czy poezja. To są w głównej mierze opracowania o podłożu naukowym. Np. autor rozprawy o problematyce z teorii debiutów musi zapoznać się z szerokim materiałem praktyczno-teoretycznym, musi wnieść nowe idee podparte konkretnymi analizami, wskazówkami itd. To jest kolosalna praca, często niedoceniana przez szachistów, którym się wydaje, że wystarczy zamieścić kilkanaście partii i wszystko jest załatwione.
Tymczasem w praktyce autor ma np. zbiór 1000 tematycznych partii i z tego musi wybrać te najciekawsze, które wnoszą naważniejsze wartości do teorii otwarcia, czy jakiegoś wariantu. Taka książka musi posiadać wiele oryginalnych cech. Dlatego wielu publicystów woli zajmować się innymi stadiami partii, gdyż postęp teoretyczny w grze środkowej i końcowej jest minimalny i nie wymaga tyle twórczego wysiłku!
W książkach z teorii debiutów jest, rzecz jasna, więcej notacji i multum skomplikowanych analiz. Można je porównać do podręczników z innych dziedzin. Np. w książkach z chemii mamy też masę pewnych znaków, które są oznaczeniami jakiś reakcji chemicznych. Takie książki są przeznaczone oczywiście dla znawców przedmiotu. Podobnie jest z książkami szachowymi. Notacja partii jest wskaźnikiem jakiegoś procesu twórczego w pojedynku pomiędzy dwoma zawodnikami. Dla zaawansowanych szachistów już nie potrzeba wiele opisów. Dla zrozumienia przebiegu gry wystarczy często sam przebieg partii z lakonicznymi uwagami.
Oczywiście dla zawodników mniej zaawansowanych potrzeba więcej opisów. Dlatego nie można wszystkich książek szachowych wrzucać do jednego worka. Tak jak już pisałem w odcinku 9, trzeba dokonywać selekcji zgodnie z poziomem szachowych kwalifikacji zawodników!
cdn.
Głównym tematem numeru jest drużynowy puchar Europy na wyspie Rodos, turniej w Saint Louis, Grand Prix w Paryżu oraz mecz o mistrzostwo świata kobiet Hou Yifan – Uszenina.
Na okładce widać arcymistrza Davida Navarę i kapitana zespołu Novy Bor Petra Boleslava z pucharem za zwycięstwo w drużynowym Pucharze Europy.
























