135 lat temu zmarł Adolf Andersson, nieoficjalny mistrz świata w latach 1851–1858.
Klasyczna partia (Kieseritsky)
135 lat temu zmarł Adolf Andersson, nieoficjalny mistrz świata w latach 1851–1858.
Klasyczna partia (Kieseritsky)
Autor: Andrzej Babiarz – 2014
Komentarz autora: W podręcznikach teorii końcówek można wyczytać, że dwie współpracujące ze sobą wieże są lepsze od hetmana. Ale czy zawsze ? Próba: 1. W7c6?, Hd8! 2. h5, Hd1+ 3. Kb4, He1+! 4. Ka4, Ha1+! =
kończy się niepowodzeniem.
Wygrywa: 1. Wh5+!!, gh5! (1…, K:h5 2. Wh7X!) 2. Wc6+, H:c6 3. bc6, g3 4. c7, g2 5. c8H, g1H 6. Hh8+!, Kg6 7. Hg8 + 1:0
Tylko natychmiastowa transformacja ” lepszych ” wież w hetmana daje białym wygraną ! Dwie wieże są lepsze od hetmana…. pod warunkiem, że są lepsze !
Występ naszych najlepszych arcymistrzów na mistrzostwach Europy w Erewaniu wzbudził wiele emocji wśród sympatyków mojego bloga.
Oto opinie:
Gość 1: Moja ocena jest taka – wypadli znacznie lepiej, niż oczekiwałem! Nie sądziłem, że ktokolwiek wejdzie do 23, a wszedł Wojtaszek. Inna rzecz, że tylko dlatego że nie grał, robił ustalone remisy, co odpowiadało rywalom. Gdyby grał, to by nie wszedł. Wystarczyło zaledwie 7,5 p.
Gość 2: Jedyny co grał z zacięciem to Duda. Bartel grał ryzykownie co lubię, ale niestety mało umie. Ryzyko też wymaga wiedzy.
Gość 3: Bartel gra bardzo ostro i ryzykownie, ale słabo – podobnie jak Wojtaszek, ale ten gra pasywnie. Nasi bez perspektyw i nie mają w kraju żadnej konkurencji.
Gość 4: Bartel miał przewagę w ostatniej partii, ale rywal miał łatwą grę, a Bartel kłopoty ze znalezieniem dobrej kontynuacji. Zbyt trudna pozycja.
Gość 5: Wojtaszek mógł walczyć o medale, ale jemu to nawet nie przyszło do głowy.
Gość 6: Najlepszym zawodnikiem w polskim zespole był Jasiek Duda.
Gość 7: Dariusz Świercz już nie da światu mata. Grał przeciętnie. Bartosz Soćko to już historia.
Krzysztof Kledzik: Radek wykonał program minimum na swoim poziomie. Jego rzekomy progres w wyniku współpracy z Anandem, o czym zapewniał w ostatnich numerach MAT-a, to fikcja. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że współpraca ta była o tyle szkodliwa dla naszego zawodnika, że przyczyniła się do jego stagnacji i wyboru pasywnej gry. Od dawna powtarzałem i tłumaczyłem, że liczenie słupków dla mistrza świata oddala Radka od solidnej gry praktycznej. Robienie dla kogoś analiz a własna gra na dobrym poziomie, to dwie różne rzeczy. I nie połączy ich ani powszechne „wishful thinking” ani zapewnianie przez samego zainteresowanego, że jest inaczej. Czyny świadczą, a nie słowa. Zdaję sobie sprawę z mocnego charakteru mojej wypowiedzi, ale trzeba wyłożyć „kawę na ławę”. Natomiast JK Dudzie faktycznie należą się wielkie gratulacje. To jest nasza jedyna nadzieja na wyciągnięcie polskich szachów z totalnej bryndzy i rozkładu. Trzymam kciuki za JKD aby wybił się na czoło naszej kadry i zrobił to, czego nie dokonał Radek, czyli aby dostał się do czołówki światowej.
Sławomirus: Bez niespodzianek w naszej ekipie. Radek osiągnął swój cel, kwalifikacja do Pucharu Świata plus 5000 euro nagroda. Ryzyka w ostatnich rundach było niewiele. Szkoda Dudy, grał z naszych najciekawiej, brakło pół punktu. Swoje szanse na kwalifikacje miał też Bartel (ciężko zrozumieć dlaczego zrobił tylko połówkę w ostatnich 2 rundach w dobrych pozycjach).Na pewno wrażenia są o wiele lepsze niż ostatnio w Legnicy.
Podsumowanie: Stagnacja w szachach męskich jest widoczna od lat. Nasza czołówka nie czyni widocznych postępów sportowych i może tylko konkurować z przeciwnikami do mniej więcej 2650. Radosław Wojtaszek utrzymuje swój stosunkowo wysoki ranking grą w ligach. Potrafi wygrać otwarte turnieje typu Zurich i Bazylea, ale w silniejszych imprezach, jak Wijk aan Zee czy Mistrzostwa Europy już nie odgrywa większej roli.
Niedawno członek kadry Grzegorz Gajewski poniósł klęskę w przeciętnym turnieju otwartym w Reykjaviku.
Działająca od wielu lat Młodzieżowa Akademia Szachowa wychowała w ostatnich latach jedynego zawodnika Jana Krzysztofa Dudę, który czyni wyraźne postępy i rokuje duże nadzieje na przyszłość.
Końcowy wniosek: Polskim szachom potrzebna jest reforma szkoleniowa i kadrowa. Powinno się większy nacisk położyć na centralne szkolenie młodych talentów i to już od 10 lat. Powinno dokonać się nowego wyboru kadr szkoleniowych. Tych trenerów, którzy od lat stosują przestarzałe metody szkoleniowe, powinno odesłać się na zasłużony odpoczynek. Konieczne jest powołanie młodych szkoleniowców, którzy mają nowoczesne spojrzenie na problemy treningowe w szachach. Trzeba w końcu skończyć z przypadkami opisanymi w wpisie: link.
Konieczne jest stworzenie jednolitego systemu szkolenia. Nie może być tak, że najważniejsze osoby odpowiedzialne za szkolenie w kraju prezentują różne poglądy:
1. Wiceprezes Włodzimierz Schmidt podkreślił, że słabe przygotowanie debiutowe jest problemem zarówno czołówki kobiet, jak i mężczyzn i zadeklarował gotowość nadzorowania pracy konsultanta debiutowego kadry kobiet i mężczyzn (Protokół z zebrania zarządu Warszawa, biuro PZSzach, Al. Jerozolimskie 49, 27 października 2012 r. godz. 10.00-18.00).
2. Michał Krasenkow – trener kadry Polskiego Związku Szachowego (Pismo MAT 4-2013): Kładzenie nacisku na pracę nad debiutami jest śmiesznym podejściem.
Konieczne jest powołanie do życia funkcji kierownika wyszkolenia z prawdziwego zdarzenia, który będzie koordynował procesem szkoleniowym i będzie jednocześnie otwarty na wszelkie propozycje trenerów w celu unowocześniania systemu szkolenia w polskich szachach!
W dniach 15-16 marca 2014 odbyły się kolejne rozgrywki ligi niemieckiej z udziałem polskich zawodników.
W dniach 2-15 marca odbyły się w Erewaniu indywidualne mistrzostwa Europy z udziałem naszych zawodników: Radosława Wojtaszka, Mateusza Bartla, Bartosza Soćki, Dariusza Świercza oraz Jana Krzysztofa Dudy.
Ukazała się kolejna Kronika – Biuletyn Polskich Problemistów pod redakcją Eugeniusza Iwanowa, która zawiera 167 zadań wszystkich kategorii z lat 2010-2013.
Jest to bardzo cenna praca, gdyż dokumentuje sukcesy naszych problemistów w konkursach międzynarodowych. Jest też doskonałym materiałem informacyjno-szkoleniowym dla wszystkich sympatyków kompozycji szachowej.
Publikację można zamówić pod adresem: Eugeniusz Iwanow, ul. Kilińskiego 57 m.53, 42-218 Częstochowa, lub telefonicznie 034 3610 594.
Sukcesem arcymistrza Bartłomieja Maciei (2583) zakończył się otwarty turniej szachowy w Dallas.
Wyniki indywidualne
