Słabi arcymistrzowie produkują słabych arcymistrzów (?!). Czarnota, Nosenko – przy całej sympatii do nich, czy 44. polski arcymistrz Kanarek – oni mają „decydować” o tytule arcymistrza międzynarodowego? Ani to „arcymistrz” ani „międzynarodowy”. Kto jest winny? Chory regulamin FIDE!

A kim jest arcymistrz? Odpowiada twórca Akademii Arcymistrzów: „Arcymistrz to jest bardzo dobry szachista, który osiągnął najwyższy poziom w szachach i który za swoje wybitne wyniki otrzymał od FIDE tytuł arcymistrza czyli najwyższy tytuł, który można w szachach zdobyć”.

To kolejny paradoks i nieporozumienie. Ani to „najwyższy poziom” ani „wybitny wynik” ani „najwyższy tytuł”. Takie gadanie tylko miesza w głowie Kowalskiego!

Progres wynika z wygranych z silniejszymi a nie z wygranych ze słabszymi. Tytuł arcymistrza stracił swój prestiż

Arcymistrz – to brzmi dumnie!

„Ostatnia norma i tytuł arcymistrza ” Tomek Warakomski

fot. FIDE

[tu znajdował się logotyp PZSzach, ale PZSzach nie zezwolił na publikacje tutaj logotypu PZSzach]

[tu znajdowało się zdjęcie z facebook’a PZSzach, ale PZSzach nie zezwolił na publikację tutaj rzeczonego zdjęcia PZSzach]

„Wiceprezes PZSzach Adam Dzwonkowski przekonuje, że siła polskich szachów tkwi w liczbie zawodników i systemie szkolenia młodzieży. – Tylko PZPN ma więcej zrzeszonych zawodników niż my – mówi. – Inne związki sportowe nie mają takiej społecznej bazy jak szachiści. A kiedy system edukacji szachowej zostanie w pełni wdrożony, w związku może być nawet do 400 tys. zawodników. Każdego dnia w Polsce odbywa się wiele turniejów szachowych i wiele z nich można obserwować na żywo w internecie. Przeciętny szachista, który traktuje ten sport zawodowo, rozgrywa ok. 100 partii rocznie” link; „W szachach juniorskich Polska jest jednym z krajów uznawanych za potęgę międzynarodową. W Europie jesteśmy na pewno czołówką. Nie spodziewamy się niczego innego jak medal. Pytanie jest tylko, jaki” link; „Wojtaszek jest jedynym polskim superarcymistrzem; nie ma takiego tytułu, ale tak się nazywa najwybitniejszych szachistów świata, których jest tylko kilkudziesięciu. (…) Wśród 174 krajów panowie są na 8 miejscu na świecie, tylko za wielkimi potęgami; tak naprawdę my też jesteśmy jedną z tych wielkich potęg. (…) Wojtaszak gra już w super turniejach i potrafi wygrywać z każdym w tym z mistrzem świata” link

fot. Dan

fot. Echo24

„Kiedy weszła nowa zmiana pokoleniowa w zarządzaniu PZSzach ogólnie poziom szachów w Polsce rośnie” – Artur Czyż

Kontynuacja odcinka 42

W 1973 roku otrzymałem Złotą Honorową Odznakę Polskiego Związku Szachowego.

W Niemczech nadano mi srebrną honorową odznaką Niemieckiej Federacji w grze korespondencyjnej (2008) oraz srebrną honorową odznaką Niemieckiej Federacji w kompozycji szachowej (2006).

Kontynuacja

Analiza partii 12: link.

kontynuacja odcinka

W dzisiejszej rundzie żaden z zawodników nie zaryzykował gry na wygraną i partia szybko zakończyła się nierozegraną.

W środę odbędą się dogrywki, które definitywnie wyłonią mistrza świata.

Przypominam regulamin:

1. W przypadku remisu będzie dogrywka składająca się z 4 partii w tempie 25 minut +10 sekund za każdy wykonany ruch.

2. Gdy tutaj padnie również remis, to zawodnicy zagrają dwie partie błyskawiczne: 5 minut + 3 sekund za każde wykonane posunięcie.

3. W sytuacji kolejnego remisu dogrywka będzie powtórzona, ale nie więcej niż 4 razy.

4. Po piątym remisowym rezultacie rozegrany zostanie tzw. „Armegeddon”, w którym zawodnik białym kolorem będzie miał 5 minut i będzie musiał wygrać. Natomiast przeciwnik otrzyma 4 minuty i wystarczy mu remis, z tymże po 60 posunięciach oponenci będą dostawali po 3 sekundy za każde wykonane posunięcie.

   [Event "12 partia - 2016.11.2"]   [Round "12"]   [White "Białe: Carlsen, Magnus"]   [Black "Czarne: Karjakin, Siergiej"]   [Result "1/2-1/2"]   [ECO "C67"]   [Annotator "Konikowski,Jerzy"]   [PlyCount "60"]   [SourceDate "2016.11.11"]         e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 Nf6 4. O-O (4. d3 {grał Carlsen w 10 partii.}     ) 4... Nxe4 5. Re1 Nd6 6. Nxe5 Be7 7. Bf1 Nxe5 8. Rxe5 O-O 9. d4 Bf6 10. Re1 (     Re2 {widzieliśmy w 3 partii tego meczu.}) 10... Re8 11. Bf4 Rxe1 12. Qxe1     Ne8 13. c3 d5 14. Bd3 g6 15. Na3 ({Nowinka. Do tej pory w repertuarze mistrza   świata było} 15. Nd2) 15... c6 16. Nc2 Ng7 17. Qd2 Bf5 18. Bxf5 Nxf5 19. Ne3   Nxe3 20. Qxe3 Qe7 21. Qxe7 Bxe7 {Pozycja uprościła się i powstała remisowa   końcówka.} 22. Re1 Bf8 23. Kf1 f6 24. g4 Kf7 25. h3 Re8 26. Rxe8 Kxe8 27. Ke2   Kd7 28. Kd3 Ke6 29. a4 a6 30. f3 Be7 [1/2-1/2] 

Kontynuacja odcinka 41

W okresie luty-maj 1975 roku odbyły się kolejne mistrzostwa okręgu krakowskiego z udziałem 12 zawodników.

Czołówka 

1. Jerzy Konikowski 9 (7 wygranych i 4 remisy)
2. Stanisław Porębski 8
3. Andrzej Szyszko-Bohusz 8 itd.

W sumie trzy razy zajmowałem I miejsce w tego typu zawodach.

Dla przypomnienia:

Link 1
Link 2

Dwa razy zwyciężyłem w turnieju kadry krakowskiej:

Link 1
Link 2

fot. Wikipedia