W tym numerze wiele miejsca poświęcono turniejowi w Dortmundzie. Są oczywiście sprawozdania z innych imprez i szkoleniowe materiały.

Jaan Elvest (zdjęcie z Internetu)

Jaana Elvesta poznałem osobiście w czasie mojego urlopu w USA w 1999 roku. Okazał się bardzo komunikatywną osobą, z którą można było rozmawiać na różne ciekawe tematy, nie tylko szachowe.

Był kiedyś bardzo silnym arcymistrzem. Obecnie zajmuje się pracą trenerską i publicystyczną. Gala Śledziewska w komentarzu w temacie Kasparow w Moskwie (7) m.in. napisała:

Jaan Ehlvest napisał książkę dla tych, którzy chcą uczyć gry w szachy przedszkolaków. Wystarczy znajomość ruchów i szachowego zapisu (w celu komunikowania się). Ta książka jest już podręcznikiem w szkołach Estonii, Litwy i innych krajów (nie pamiętam których). Przy okazji, 10 tys. egzemplarzy zostało wykupione przez sponsora Ehlvesta w USA i rozdane w szkołach.

Jest ona przeznaczona dla rodziców, nauczycieli, entuzjastów szachów, wszystkich tych, którzy chcą popularyzować szachy, uważane przez autora za znakomite narzędzie rozwoju umysłowego dziecka.

Poniższe dzieło otrzymałem z autografem autora.

Facebook

Judit Polgar została arcymistrzynią w wieku 15 lat i 4 miesięcy czyli miesiąc wcześniej od Roberta Fischera. Przedstawiona książka omawia karierę znakomitej szachistki na bazie jej kombinacyjnych partii.

Książkę można zamówić w firmie Niggemanna.

Na blogu Gali Śledziewskiej został opublikowany krytyczny tekst Petera Żdanowa dotyczący FIDE Grand Prix kobiet: Zaproszenie do rzetelnego wyboru gracza:

Kobiece szachy są względnie zaniedbane w porównaniu do męskich. Jeśli zapytać typowego miłośnika szachów, co to jest Women’s Grand Prix i kto się do niego kwalifikuje, odpowiedzią zwykle będzie cisza.

Jak na razie, FIDE Women’s Grand Prix jest cyklem turniejów kołowych z ładnymi nagrodami pieniężnymi i możliwościami zwiększenia umiejętności przez spotkania z innymi silnymi arcymistrzyniami. Jednym z głównych celów odbywania się tych turniejów jest wyłonienie pretendenta, tj. szachistki, która spotka się ze zwycięzczynią Kobiecego Pucharu Świata w meczu o tytuł mistrzyni świata. Tak więc, w pewnym sensie Grand Prix jest półfinałem mistrzostw świata, gdyż wygranie go upoważnia do finałowego meczu o koronę.

Trudno jest śledzić mistrzostwa świata kobiet, więc krótkie przypomnienie:

Obecną mistrzynią świata jest Hou Yifan z Chin. Ona też zabezpieczyła sobie pierwsze miejsce w cyklu Women’s Grand Prix.

Mistrzostwa Świata Kobiet odbędą się w listopadzie 2012 w Chanty-Mansyjsku, Rosja. Jeśli Hou Yifan obroni tam tytuł, będzie grała w 2013 roku mecz przeciwko pani (pretendence), która zajmie drugie miejsce w cyklu Women’s Grand Prix. Jeśli Hou straci tytuł w listopadzie, będzie grała z nową mistrzyią, gdyż zakwalifikowała się do meczu przez cykl Grand Prix.

Oczywiście, można się spodziewać, że tylko najlepsze z najlepszych kwalifikują się do cyklu Grand Prix – na podstawie ich osiągnięć i siły gry. Jednakże, rzućmy okiem na listę uczestniczek i wskażmy, na jakiej podstawie zostały zaproszone:

1. Hou, Yifan (mistrzyni świata 2010) 2. Ruan, Lufei (finalistka mistrzostw świata 2010) 3. Koneru, Humpy (półfinalistka mistrzostw świata 2010) 4. Zhao, Xue (półfinalistka mistrzostw świata 2010) 5. Kosintseva, Tatiana (ranking 2566,00 / lipiec 2010 i styczeń 2011) 6. Stefanova, Antoaneta (ranking 2553,00 / lipiec 2010 i Jstyczeń 2011) 7. Kosintseva, Nadezhda (ranking 2551,50 / lipiec 2010 i styczeń 2011) 8. Muzychuk, Anna (ranking 2528,00 / lipiec 2010 i styczeń 2011) 9. Lahno, Kateryna (ranking 2526,50 / lipiec 2010 i styczeń 2011) 10. Cmilyte, Viktorija (by rating 2526,50 / lipiec 2010 i styczeń 2011)

Sześć nominowanych przez organizatorów każdego turnieju:

11. Ekaterina Kovalevskaya (Rostov) 12. Ju Wenjun (Shenzhen) 13. Alexandra Kosteniuk (Nalchik) 14. Alisa Galiamova (Kazan) 15. Elina Danielian (Jermuk) 16. Betul Cemre Yildiz (Istanbul)

Dwie nominowane przez prezydenta FIDE:

17. Zhu Chen 18. Batkhuyag Munguntuul

W Shenzhen Tan Zhongyi (2447, CHN) też uczestniczyła.

Ponadto, obecna lista ma cztery nowe nazwiska: Monika Socko (2481, POL), Nino Khurtsidze (2456, GEO), Lilit Mkrtchian (2450, ARM), Kubra Ozturk (2296, TUR). O ile wiem, powody ich włączenia nawet nie zostały urzędowo stwierdzone.

Teraz trochę podstawowych rachunków. Tylko 10 szachistek zostało zaproszonych do Grand Prix na zasadzie konkurencji, 13 następnych otrzymało pewnego rodzaju dzikie karty. Podsumowując, ok. 57% szachistek uczestniczy w Grand Prix nie z powodu wspaniałych umiejętności szachowych, ale po prostu dlatego, że pewien urzędnik FIDE lubi je lub ponieważ ktoś ma pieniądze i życzenie, żeby ustawić etap Grand Prix specjalnie dla nich! Czy można sobie wyobrazić inny renomowany sport, gdzie ma się możliwość zapłacenia kilkuset tysięcy dolarów i wprowadzenia do półfinału cyklu mistrzostw świata, bez względu na międzynarodowy ranking?

Nie zrozumcie mnie źle, nie mam zamiaru ranić uczuć uczestniczek. Jedno, przeciwko czemu protestuję, jest to, że sport ma być sprawiedliwy, a nowoczesne kobiece szachy na wysokim poziomie nie są. Oczywiście, każdy ma różne warunki treningowe. Na przykład, niektórych atletów stać na trenowanie na najwyższym poziomie i podróżowanie, podczas gdy innych na to nie stać. Niemniej jednak, można typowo spodziewać się, że gracze mają równe legalne szanse walki o koronę. Sposób, w jaki działa teraz ten system, talent i umiejętności liczą się tylko do pewnego stopnia, gdyż dość często nie będziesz zaproszony, chyba że masz silnych sponsorów lub znajomości w FIDE. Przeciwnie, jeśli je masz, twoje szanse na sukces znacznie zwiększają się. Niestety, zawodowe kobiece szachy stają się sportem „płać za wygraną”.

Znaczącym przykładem występowania osobistych powiązan ponad szachowe mistrzostwo jest to, że IM Ekaterina Atalik (2448), która razem ze swoim mężem GM Suatem Atalikiem ma konflikt z wice-prezydentem FIDE i prezydentem Tureckiej Federacji Szachowej Ali Nihat Yazichi, nie bierze udziału, podczas gdy dwie znacznie słabsze tureckie szachistki z rankingiem 2200-2300 otrzymały dzikie karty. Co więcej, można się zapytać: dlaczego szachistki z rankingiem wyższym niż Ekaterina Atalik nie uczestniczą?

ChessBase zwykle jest zwykle na tyle uprzejma, że publikuje ciekawe informacje od czytelników. Pozwólnie mi spróbować przewidzieć niektóre z uwag i odpowiedzieć na nie z wyprzedzeniem.

Kogo obchodzi, że jacyś względnie słabi gracze dostają dzikie karty? Oni i tak nie mają wpływu na końcową klasyfikację.

Po pierwsze, nie wszyscy gracze, którzy dostali dzikie karty, są słabi w sensie niemożności rywalizowania o tytuł pretendenta lub przynajmniej wplywu na końcową klasyfikację. Po drugie, jeśli sprawdzi się listę rankingową kobiet, można zauważyć, że spora liczba najsilniejszych szachistek nie uczestniczy. Dlaczego? Po trzecie, nie mam problemu z niektórymi szachistkami, mających przyjaciół wśród organizatorów i sponsorów. To jest znakomite! Ale dlaczego oni po prostu nie zaoferują im opłat kontraktowych i/lub zorganizują prywatne super turnieje, zamiast wpływać na oficjalny cykl mistrzostw świata?

Twoja opinia jest stronnicza, ponieważ jest tu konflikt interesów. Twoja żona jest znaną arcymistrzynią i potencjalną uczestniczką cyklu Grand Prix, dlatego jesteś po prostu rozczarowany, że nie otrzymała zaproszenia.

Wierzcie mi lub nie, próbuję być obiektywny i krytykować rzeczy, które uważam za niesprawiedliwe, nieważne, czy dają mi korzyść, czy szkodzą mi i moim przyjaciołom. Oczywiście, jak każdy człowiek, szybciej zauważam, że coś się źle dzieje, jeśli dotyczy to osobiście mnie w negatywny sposób. Faktycznie, gdy rozmawialiśmy o tej sytuacji z najwyższym przełożonym w dobrze znanej firmie IT, częściowo żartem sugerował, żeby zorganizować jeden z następnych turniejów Grand Prix, żeby arcymistrz Pogonina zakwalifikowała się do niego automatycznie. Naturalnie, odrzuciłem jego szczodrą ofertę, ponieważ nie chcę działać zgodnie z niesprawiedliwymi zasadami, które są obecnie powszechną praktyką.

Każdy może krytykować system. Ale gdzie znajdziesz fundusze na organizację turnieju, jeśli nie pozwolisz organizatorom rozprowadzać dzikie karty?

To jest trudne pytanie. Moim zdaniem, FIDE powinna albo w końcu znaleźć model biznesowy, który pozwoliłby na zarabianie promując szachy, albo przynajmniej współpracować tylko z szachowymi patronami, którzy szczerze są zainteresowani utrzymaniem sprawiedliwej rywalizacji, jako przeciwieństwo do nagradzania swoich faworytów. Poza tym, FIDE może stworzyć listę bazującą na ranking/wynikach turniejowych i użyć jej w celu namawiania miast/sponsorów do goszczenia turniejów, a nie odwrotnie, jak to jest teraz robione („sprzedać kilka wolnych miejsc oferentom”). Tak, Andrei Filatov, główny sponsor meczu Anand-Gelfand, jest przyjacielem Borysa. Jednakże, tylko zafundował mistrzostwa, podczas gdy Gelfand uczciwie zarobił prawo do gry o tytuł. Nie jest tak, że Andrei zapłacił organizatorom koszty i domagał się, żeby jego przyjaciel miał bezpośredni strzał do szachowej korony.

Tymczasem, co widzimy w kobiecych szachach? Czy nie było wspaniale wiedzieć z wyprzedzeniem, jak można zakwalifikować się do cyklu Grand Prix? Czy szachy nie mają być sprawiedliwym sportem, gdzie umiejętności są ważniejsze od posiadania bogatych krewnych i/lub wpływowych dobroczyńców wśród szachowych urzędników? Czy będziemy świadkami przejścia od nepotyzmu i plutokracjo do merytokracji? Co o tym sądzicie?

ChessBase News 1 (wersja angielska)

ChessBase News 2 (wersja angielska)

W dniach 20.09.-3.10.2012 odbył się w Londynie FIDE Grand Prix (Elo 2738 – 20 kat.) z udziałem:

GM Hikaru Nakamura
GM Vassily Ivanchuk
GM Alexander Grischuk
GM Veselin Topalov
GM Wang Hao
GM Boris Gelfand
GM Peter Leko
GM Anish Giri
GM Shakriyar Mamedyarov
GM Leinier Dominguez Perez
GM Michael Adams
GM Rustam Kasimdzhanov

Ostateczne wyniki

Strona turnieju

ChessBase News 1 (wersja niemiecka)
ChessBase News 2 (wersja niemiecka)
ChessBase News 3 (wersja niemiecka)
ChessBase News 4 (wersja niemiecka)
ChessBase News 5 (wersja niemiecka) 
ChessBase News 6 (wersja niemiecka)
ChessBase News 7 (wersja niemiecka)
ChessBase News 8 (wersja niemiecka)
ChessBase News 9 (wersja niemiecka)
ChessBase News 10 (wersja niemiecka)
ChessBase News 11 (wersja niemiecka)

ChessBase News 1 (wersja angielska)
ChessBase News 2 (wersja angielska)
ChessBase News 3 (wersja angielska)
ChessBase News 4 (wersja angielska)
ChessBase News 5 (wersja angielska)
ChessBase News 6 (wersja angielska)
ChessBase News 7 (wersja angielska)
ChessBase News 8 (wersja angielska)
ChessBase News 9 (wersja angielska)

Był jednym z najbardziej znanych dziennikarzy sportowych w Polsce. Jako młody człowiek chętnie oglądałem jego ciekawe wystąpienia telewizyjne.

Jacek Żemantowski był fanatykiem szachów, co często podkreślał w różnych wywiadach. W latach 1988-2000 pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Szachowego. Inne informacje na Wikipedii.

Osobiście poznaliśmy się na Memoriale Akiby Rubinsteina w Polanicy Zdroju w 1991 roku. Potem spotkaliśmy się kilka razy w biurze Polskiego Związku Szachowego na Czerniakowskiej w trakcie mojego urlopu w Polsce.

Z jego inicjatywy zostałem zaproszony na sesję Młodzieżowej Akademii Szachowej w Zakopanem w 1999 roku. Tam właśnie przedstawiłem prezesowi moją ideę włączenia wirtualnego szkolenia polskiej młodzieży w ramach MASZ. Jackowi Żemantowskiego pomysł się sposobał, ale oznajmił mi, że nie wystartuje w następnych wyborach i moją ideę powinienem przedstawić nowemu prezesowi. Jeszcze w trakcie pobytu Jacka w Zakopanem poinformowałem go o rozpoczęciu praktycznej realizacji mojej idei z juniorem z Kwidzyna Radosławem Wojtaszkiem.

Jego pasją był gambit królewski. To właśnie z jego inicjatywy organizowano Królewski Gambit Radomia. Turniej jest dalej kontynuowany i obecnie nosi jego imię. Kiedyś w biurze PZSzach prezes pokazał mi swoją efektowną partię w ulubionym gambicie. Zwierzyłem się mu, że kiedyś też go grałem i nawet zamierzam napisać o nim książkę. „Mam nadzieję, że otrzymam ją i to z autografem”. Niestety praca nad książką trwała bardzo długo. Ma się ukazać pod koniec tego roku w wydawnictwie Joachima Beyera.

Jacek Żemantowski zmarł nagle w wieku 63 lat. Było to szok dla wszystkich!

Przedstawiam Państwu ciekawą książkę Królewski Goniec poświęconą życiu Jacka Żemantowskiego.

Prezes Polskiego Związku Szachowego Jacek Żemantowski w otoczeniu trenerów w czasie sesji MASZ w Zakopanem w 1999 roku

W biurze Polskiego Związku Szachowego: od lewej strony stoją Zbigiew Czajka, Jerzy Moraś, Jacek Żemantowski i Jerzy Konikowski

Na blogu Gali Śledziewskiej znalazłem ciekawy artykuł:

Tradycyjne przedmioty to już za mało. Białostockie szkoły ponadgimnazjalne prześcigają się w wymyślaniu specjalności i dodatkowych zajęć. W ten sposób chcą przyciągnąć uczniów i lepiej przygotować ich do wybrania zawodu. Język rosyjski w biznesie, niemiecki dla budowlańców czy produkcja zdrowej żywności – to tylko niektóre z nowych propozycji, jakie wprowadziły w tym roku.

Patryk Żemajduk i Maciej Krasucki to uczniowie drugiej klasy w III LO w Białymstoku. Od tego miesiąca uczęszczają na zajęcia z języka rosyjskiego w biznesie. – Dodatkowy język, a do tego specjalistyczny, na pewno przyda się na studiach – nie ma wątpliwości Patryk.
Nie bez znaczenia jest też specyfika Białegostoku. – Mieszkamy w strefie przygranicznej. Wiele tutejszych firm współpracuje z rosyjskimi przedsiębiorcami – zauważa Maciej Krasucki.

Obaj uczniowie już teraz dość dobrze władają rosyjskim. Liczą jednak, że znajomość specjalistycznego słownictwa zwiększy ich szanse na rynku pracy. Lekcje odbywają się dwa razy w tygodniu, w ramach zajęć dodatkowych. Chętnych nie brakuje. – Uczniowie będą poznawać formalne teksty i zwroty grzecznościowe, nauczą się też autoprezentacji, pisania listu motywacyjnego i słownictwa związanego z poszukiwaniem pracy – wylicza Anna Awier, autorka pomysłu i nauczycielka rosyjskiego w III LO.

Propozycje nowych, atrakcyjnych zajęć dla uczniów przygotowały głównie licea, ale swoją ofertę poszerzyły też niektóre szkoły zawodowe. Do kuratorium oświaty wpłynęło kilkanaście propozycji.

Na języki obce stawia też Zespół Szkół Budowlano-Geodezyjnych. Młodzi ludzie poznają tu język niemiecki związany z zawodem. – Przede wszystkim są to zajęcia dla uczniów technikum budowlanego – mówi Małgorzata Sutuła, dyrektorka placówki. – Poznają oni nazwy narzędzi, materiałów czy czynności w pracowni zajęć praktycznych. Myślę, że to przydatne lekcje, tym bardziej że wiele instrukcji obsługi maszyn jest w języku niemieckim. Poza tym, część uczniów może trafić na tamtejszy rynek pracy. Z pewnością będzie im łatwiej. Dlatego zajęcia cieszą się dużym zainteresowaniem.

Z kolei uczniowie z klasy matematyczno-informatycznej w IV LO będą mogli dwa razy w tygodniu grać w szachy.

– Szachy pobudzają logiczne myślenie i wpływają na łatwość uczenia się – tłumaczy Bożena Karpowicz, dyrektorka liceum. – Postanowiliśmy to sprawdzić i będziemy prowadzić badania efektywności. Pod koniec roku porównamy wyniki uczniów, którzy grali w szachy z tymi, którzy tego nie robili. Nawet gdyby udało się nam tylko oderwać młodych od komputera i zainteresować innymi formami spędzania wolnego czasu, to też będzie sukces.

Na promocję wiedzy o zdrowym odżywianiu stawia natomiast Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2. – Wprowadziliśmy nową specjalizację w zawodzie technik technologii żywności – wyjaśnia Urszula Makowska, dyrektorka ZSP nr 2. – Uczniowie klas czwartych będą się uczyć sposobów produkcji żywności dietetycznej oraz rodzajów diet. Poznają też zasady zdrowego odżywiania. Kształcimy na takich kierunkach mając świadomość, że ludzie nie zawsze wiedzą, na czym to polega.

Wzbogacanie oferty kształcenia to sposób szkół na przyciągnięcie uczniów. Nowości pojawiają się co roku. Kilka lat temu prawdziwym hitem były klasy mundurowe. Kłopotu z naborem nie miały też oddziały prawnicze, lotnicze, architektoniczne czy dziennikarskie.

www.poranny.pl

Nazywany często „Czarodziejem z Rygi” znany był z błyskotliwej gry i biegłości w taktycznych uderzeniach. Swojemu naturalnemu talentowi zawdzięczał zdobycie tytułu mistrza świata w wieku 23 lat. Był najmłodszym mistrzem świata z dotychczasowych, dopiero  Garri Kasparow pobił jego rekord, sięgając po tytuł mając 22 lata (Wikipedia).

O twórczości znakomitego szachisty opowiada ta książka. Można ją zamówić w wydawnictwie RM.

Wysoki ranking i miejsce na obecnej liście FIDE naszego lidera Radosława Wojtaszka spowodało zaciekawienie kilku osób, które zwróciło się do mnie z pytaniem: Oczywiście należy się z tego cieszyć, ale to jest dziwna sprawa, że mało grając ciągle ma się coraz więcej punktów ELO. Niedługo dojdzie do 2740-2750 i ciągle nie będzie wiadomo, tak właściwie za co to dostał.

Odpowiadam: Wszystko jest w porządku, co można znaleźć na stronie FIDE.

Wojtaszek, Radosław  Total change: 20.10

Radosław Wojtaszek grał na olimpiadzie na silnym dystansie i był drugi na I szachownicy. Teraz posiada bardzo wysoki ranking i będzie go tracił po każdym średnim wyniku.

Miejmy nadzieję, że tak się nie stanie!

Hello,

My Name is Alec and I am the affiliate manager at Remote Chess Academy. I frequently visit your Website and I am quite fascinated by your site’s content.

I believe that your content attract other chess enthusiasts like me. Would it be of interest if we formed a custom revenue sharing agreement (an affiliate model) between your site and our site?

You may like to check out the details here: http://chess-teacher.com/promo-partner This can help your chess followers, bring good income and promote your web-site.

I’m looking forward for your reply so that we can discuss it further.

Best Regards,

Alec/Affiliate Manager,
Remote Chess Academy,
http://chess-teacher.com
http://gmsmirnov.com