Królewska gra zafascynowała mnie do tego stopnia, że bardzo wcześnie zainteresowałem się również kompozycją szachową. W wieku 15 lat zadebiutowałem w miesięczniku Szachy (kwiecień 1962).
W tym samym roku siedem moich utworów otrzymało odznaczenia na konkursach międzynarodowych, w tym dwie nagrody. To było dodatkowym bodźcem, aby intensywnie zająć się tą kategorią szachów.
W następnych latach opublikowałem wiele zadań, z którch spora część otrzymała wyróżnienia i nagrody. Wtedy kompozycja tak mnie „zaczarowała”, że poświęcałem jej wiele czasu. Długo nie mogłem się określić, czym będę się zajmować.
Dużo pomógł mi w zrozumieniu zasad problemistyki Eugeniusz Iwanow, z którym mam stały kontakt od 1962 roku. Arcymistrz kompozycji obchodził niedawno 90-lecie urodzin!
W czasie VI. Zjazdu (3-4. czerwca 1978 r.) Komisji Kompozycji Szachowej PZSzach., który podsumował działalność sekcji za ostatnie lata i wytyczył dalsze kierunki rozwoju problemistyki w Polsce, zorganizowano błyskawiczny turniej rozwiązywania zadań parami. Wspólnie zwyciężyli E. Iwanow (z prawej) i J.Konikowski (z lewej) po 18 punktów.
///////////////////////////
Z punktu widzenia gry praktycznej był to oczywiście duży błąd. Zamiast studiować intensywnie teorię szachów i doskonalić swoją grę, zajmowałem się układaniem problemów.
Na ten aspekt zwracałem później uwagę w mojej pracy szkoleniowej, także na tym blogu!
Wyczynowe szachy wymagają bowiem wiele pracy samoszkoleniowej i trzeba się tym solidnie zajmować. Nie powinno się tracić czasu na inne zajęcia, gdyż inaczej można zmarnować swój talent!
Szachy 1962 (debiut)
Mat w 2 ruchach
(rozwiązanie w komentarzu)
1.Hh6!
Tematem zadania są związania na polu d5.