The ever increasing World of Chess needs this positive influence and hence I urge all people connected to chess in any way, to quit smoking. The World Chess Family needs your consistent support to move forward. Wish everyone a healthier life without smoking.
— Sasikiran (@GMSasikiran) September 20, 2023
Jak już kilkakrotnie pisałem na blogu i stronie, po zapisaniu się do klubu szachowego OKO Caissa Bydgoszcz, zadałem pytanie starszym zawodnikom: jak mam trenować, aby grać lepiej.
Poradzono mi, aby zaczął naukę od gry końcowej. Tak zalecał bowiem studiowanie szachów były mistrz świata Jose Raoul Capablanca (1888-1942).
Byłem zdziwiony taką teorią, która polecała naukę szachów od „tyłu”. Kupiłem sobie jednak dwa tomy końcówek Stanisława Gawlikowskiego i pionkówki Zygmunta Szulcego. Zabrałem się pilnie do ich studiowania. „Gawlikowski” okazał się dla mnie za trudny. Przerzuciłem się więc na „Zakończenia pionowe” Szulcego. Książka była łatwiejsza, ale w sumie trening z końcówkami nie przyczynił się do podniesienia siły gry, gdyż dalej przegrywałem partie. Okazało się, że nie mogłem wykorzystać zdobytej wiedzy o grze końcowej, ponieważ przegrywałem pojedynki już w fazie debiutowej albo na początku gry środkowej. Do końcówek wcale nie dochodziło.
Postanowiłem więc trenować wbrew nauce Capablanki i zająłem się otwarciami. To przyniosło szybkie efekty. Wkrótce stałem się najlepszym juniorem miasta, następnie województwa, a w końcu czołowym zawodnikiem Polski w kategorii do lat 20.
Tymczasem „teorią Capablanki” był zafascynowany Jerzy Lewi, który namiętnie analizował końcówki. Zaniedbał jednak otwarcia, co odbiło się na wynikach sportowych na początku jego kariery.
Opisałem to w moich wspomnieniach.
Jurek miał jednak tak wielki talent, że wkrótce został mistrzem Polski seniorów. Z jego karierą można zapoznać się na blogu Przemysława Jahra.
Jednakże braki debiutowe Jurka uwidoczniły się w dwóch silnych imprezach międzynarodowych:
Po turnieju w Atenach Jurek wyemigrował do Szwecji, ale sukcesów tam nie odniósł, m.in. przegrał treningowy mecz z Ulfem Anderssonem. Wkrótce tragicznie zginął.
//////////////////////////////////////
W swojej działalności trenerskiej często opowiadałem swoim podopiecznym o Jerzym Lewim, jako wielkim zmarnowanym polskim talencie, który zlekceważył w swojej grze fazę debiutową. Również o innych polskich zawodnikach (zawodniczkach), co nie wykorzystali, wskutek fałszywego szkolenia, swoich naturalnych możliwości.
Przypominam ocenę wielokrotnej mistrzyni Polski o sytuacji w polskich szachach:
Monika Soćko: Magazyn SZACHISTA (czerwiec 2009):
Goldchess – szachy jakich nie znasz
2 zadania nie rozwiązane w konkursie Goldchess – Grandmaster Corner i Szachowe Cuda.
Przekraczają możliwości dzisiejszych szachistów?
Czy w takim przypadku Goldchess stanęło w miejscu? Nie, to szachiści stanęli w miejscu, nie rozwijają się. Grając między sobą kręcą się na tym samym poziomie co 10 lat temu.
Pojawiają się wprawdzie nowi, młodzi, błyskotliwi szachiści, jak Gukesh, nie mający doświadczenia ani wiedzy i wygrywają! Dlatego że podobnie jak my, wniknęli dalej w szachy, podczas gdy ogół stoi w miejscu.
Kolejną przyczyną że zadania konkursowe nie rozwiązane, może być też i to, że nie przyszli jeszcze do nas młodzi, inteligentni szachiści, z wyobraźnią i nowym spojrzeniem na szachy. Którzy odkryją Goldchess dla siebie i pozostałych, całej szachowej populacji.
Zapraszamy zatem do Goldchess wszystkich takich, a w szczególności wielomilionową rzeszę szachistów turniejowych, bo tu jest również, a nawet przede wszystkim, wasze miejsce.
W świecie nowoczesnych szachów.
28 grudnia Mistrzostwa Świata Goldchess online z nagrodą $100 000.
Bez eliminacji, każdy może zagrać.
Goldchess Asistant
fot. PZSzach
„Dostałem świetną propozycję studiów w USA, tzw. scholarship, na bardzo dobrym uniwersytecie w Saint Louis. Jest to stypendium szachowe w ramach nowo otwartego programu szachowego w Saint Louis University. Uznałem, że jest to dla mnie świetna okazja i szansa na kontynuowanie studiów oraz dalszy rozwój szachowy. W Saint Louis żyje mi się bardzo dobrze, podoba mi się tutaj. Cieszę się, że podjąłem decyzję o przyjeździe do amerykańskiej stolicy szachów”. link
„Darek Świercz przy zaangażowaniu PZSzach wyjechał na studia do USA”. – Tomasz Delega, były prezes PZSzach link
„Na razie ma 18 lat i jest uczniem liceum. Arcymistrzem został już w wieku 14 lat, jako najmłodszy Polak w historii. Gdy chodził do zerówki, był szósty w kraju wśród dziesięciolatków. Brąz mistrzostw świata do lat 20 odbierał jako szesnastolatek. – To niesamowite wyczyny. Gdy Darek został arcymistrzem, wpisano go specjalną listę cudownych dzieci światowych szachów. Listę, na której w całej historii jest około dziesięciu nazwisk – mówi Adam Dzwonkowski, członek zarządu Polskiego Związku Szachowego. – Kilku trzynastolatków, a ostatnio ponoć pojawił się jeszcze cudowny dwunastolatek. Z kolei gdy zdobył złoto do lat 20, to było takie pasowanie człowieka, który przeszedł do historii. W szachach trzy lata to jednocześnie trzy różnice w klasach. Darek wystąpił tak, jakby ich nie było – tłumaczy. (…) Darek nie pochodzi z bogatej rodziny, ale ma odpowiednie wsparcie. Pomaga związek, pomaga ministerstwo, pomaga też Comarch – firma inwestującego w sport od lat Janusza Filipiaka, która wykłada kilkaset tysięcy złotych na wspieranie najlepszych młodych polskich szachistów. Efekty już są. – Mamy cudowne dziecko w postaci Darka, ale za nim widać kolejnych. Na świecie już teraz mówi się, że Polska jest druga po Rosji jeśli chodzi o rozwijanie młodych talentów – twierdzi Dzwonkowski”. link
„Pamiętajmy, że Darek już od 2017 roku nie występował w reprezentacji. Przyczyną tego była agresywna postawa niektórych działaczy z poprzednich władz, którzy wykluczyli go z reprezentacji, mimo zajmowania przez niego 3. miejsca na liście rankingowej ELO wśród Polaków. Gdy objąłem funkcje Prezesa Związku – Darek był jedną z pierwszych osób, z którymi się skontaktowałem. Niestety poinformował mnie, że wybrał inną drogę w życiu, rozpoczął studia w USA, zaręczył się i nie zamierza wracać. Takich mieliśmy działaczy!” – Radosław Jedynak, prezes PZSzach (MAT 1/2019)
przypomniała główne założenia znakomitej rosyjskiej szkoły szachowej, na której sam się wychowałem. W zrozumieniu tajników sukcesów radzieckich szachów wyczynowych pomogło mi wieloletnie studiowanie bogatej tematycznie publikacji w języku rosyjskim, spotkania z szachistami i trenerami ówczesnego Związku Radzieckiego.
Do dnia dzisiejszego bardzo cenię sobie znajomość z arcymistrzem Jurijem Razuwajewem, który cieszył sie opinią czołowego szkoleniowca w świecie. Jurija poznałem osobiście w czasie turnieju w Polanicy Zdroju w 1979 roku. Potem spotkaliśmy się w Dortmundzie w 1985 roku. W latach 1990 – 1992 graliśmy w 1-bundeslidze w jednej drużynie Schachfreunde Brackel Dortmund.
Jurij komentował też partie z bundesligi dla periodyku „Schachspiegel”, którego byłem redaktorem. W tym okresie mieliśmy bardzo częste kontakty.
Wielokrotnie rozmawialiśmy również na tematy szkolenia młodzieży i metodyce treningów w szachach.
Dla mnie była to wyższa szkoła szachów!
W wieloletniej pracy trenerskiej przekazywałem moje doświadczenia m.in polskiej młodzieży. Przede wszystkim uświadamiałem na czym polega siła szachów rosyjskich.
Propagowałem mądrość, że bez odpowiedniej wiedzy debiutowej nie można osiągać znaczących sukcesów. Napisałem w tej problematyce po polsku najwięcej książek oraz fachowych artykułów. Byłem też redaktorem Kwartalnika Teoretycznego.
Popularyzowałem również w krajowych publikacjach rady czołowych arcymistrzów świata, np.:
cdn
Future world champion material! Erdogmus is one to watch ???? pic.twitter.com/74Fp8HEpXX
— ChessKid.com ???? (@ChessKidcom) September 30, 2024
