W dzisiejszej 2 rundzie superturnieju „Altibox Norway Chess” z dużym zainteresowaniem oglądałem pojedynek Giri – Vachier-Lagrave. Obaj kontrahenci rozegrali ostry wariant w systemie Najdorfa.

Francuz wybrał 9…Ge7 zamiast polecanego przez wielu teoretyków 9…Sbd7 (także przeze mnie w książce: link.) i następnie zagrał 15…Wg8 (do tej pory grano 15…Sd7-e5), co jest prawdopodobnie nowinką.

Ta teoretyczna walka zakończyła się ostatecznie efektownym zwycięstwem czarnych. Tak jak pisałem w mojej książce „Szachy dla przyszłych mistrzów”, faza debiutowa we współczesnych szachach ulega ciągłym przemianom i jest przedmiotem dogłębnych badań teoretycznych i praktycznych w działalności szkoleniowej trenerów oraz w samoszkoleniu szachistów na całym świecie. Ta praca wymaga dużej wiedzy, doświadczenia i samozaparcia…

 Ale tylko taką drogą można osiągać znaczące wyniki w skali światowej!

Na blogu kilkakrotnie (np.link) wyjaśnialiśmy kwestię rzekomego „przeskakiwania debiutów” przez Magnusa Carlsena. Oczywiście jest to niedorzeczność powtarzana często przez osoby mało zorientowane w rozwoju nowoczesnej teorii otwarć szachowych. Mistrz świata pokazał wielokrotnie, że na tym obszarze jest doskonałym znawcą rzeczy!

W dzisiejszej 6 rundzie turnieju błyskawicznego renomowanej imprezy Altibox Norway Chess Carlsen w partii z Kramnikiem szybko wykonał 14 znanych posunięć. Prawdopodobnie po nowince partnera 14…Tb8 świetnie rozwiązał pozycyjne problemy wariantu i odniósł eleganckie zwycięstwo.

Nasza młodzież potrafi grać piękne szachy i ilustracją tego jest poniższa partia rozegrana w 13 rundzie ligi niemieckiej.

Bohaterem jej jest Łukasz Jarmuła, który w efektownym stylu pokonał swego przeciwnika.

Według silników komputerowych gra Polaka jest niepoprawna, ale ma to jakieś znaczenie? Ważna jest dynamika partii połączona z ofiarą materiału i ostateczne zwycięstwo w znakomitym wykonaniu!

Twórczość Łukasza była już przedstawiona na blogu:

Link 1

Link 2

Link 3

W znakomitej formie znajduje się „świeżo upieczony” wicemistrz Polski Kacper Piorun, który w ten weekend odniósł dwa zwycięstwa w lidze niemieckiej.

Po wczorajszej wygranej z Pawłem Jaraczem dzisiaj Polak pokonał holenderskiego arcymistrza Erwina L’Ami.

Tematem pojedynku była partia włoska, którą sam kiedyś namiętnie grywałem i nawet napisałem książkę.

W dzisiejszej 12 rundzie ligi niemieckiej Mateusz Bartel (2620) odniósł kolejny sukces w wariancie Najdorfa po 6.Sb3.

Tym razem jego „ofiarą” został austriacki arcymistrz Markus Ragger (2698).

Dla przypomnienia: link.

W dzisiejszej rundzie doszło do bardzo ważnego pojedynku Piorun-Duda. Po krótkiej analizie można stwierdzić, że gdyby Duda zagrał 18…Wf8!, to partia miałyby emocjonujący przebieg z dobrymi szansami czarnych

Po stracie ważnego tempa Piorun wykorzystał w sposób zdecydowany plusy swej pozycji.

W sumie dobrze przeprowadzona przez białe partia. Brawo!

Wei Yi – Thien Hai Dao

Zobacz też Fedorowicz–Kuligowski

Moje spojrzenie na współczesne szkolenie w szachach zawodników z ambicjami sportowymi wyrażałem wielokrotnie w różnych publikacjach.

Dalej twierdzę, wbrew temu co głoszą inne autorytety krajowe – zwolennicy końcówek, że bez silnej fazy początkowej oraz solidnie opracowanego repertuaru debiutowego nie ma szans na osiąganie większych sukcesów turniejowych.

W przeszłości zwracałem kilkakrotnie uwagę w moich komentarzach, że najsłabszą stroną w grze Mateusza Bartla jest stadium debiutowe. Ostatnio oglądając partie tego bez wątpienia zdolnego zawodnika stwierdziłem poprawę gry w otwarciach.

Bardzo istotne jest to, że Polak wprowadza do swej gry nowe elementy. W trakcie turnieju Aerofłotu (Moskwa 2016) Bartel zastosował przeciwko systemowi Najdorfa rzadko spotykaną w arcymistrzowskiej praktyce kontynuację 6.Sb3.

Przypominam jego świetne zwcięstwo przeciwko rosyjskiemu talentowi Artemiowowi: Link.

Natomiast w najnowszej Panoramie Szachowej opublikowałem pojedynek Mateusza Bartla z Gelfandem z następującym wstępem:

„Miguel (Mieczysław) Najdorf (1910–1997) popularyzując w praktyce turniejowej 5…a6 w obronie sycylijskiej (po raz pierwszy ruch ten zagrał Tartakower przeciwko Yatesowi w Budapeszcie w 1926 roku) zapewne nie przypuszczał, że to będzie najczęściej stosowany system we współczesnej praktyce turniejowej. W międzyczasie próbowano obalać ideę naszego rodaka różnymi sposobami. Ostatnio popularne stało się 6.h3, ale i tutaj czarne doskonale sobie radzą w fazie debiutowej. Mateusz Bartel w trakcie turnieju Aerofłotu zastosował dwukrotnie w 6-stym posunięciu odskok skoczkiem na b3 i uzyskał 1,5 pkt. Szkoda, że Polak nie wykorzystał swoich szans na zwycięstwo w przedstawionej partii. Wtedy wygranie turnieju w Moskwie i tym samym bilet na superturniej w Dortmundzie byłby w jego zasięgu.”

Wczoraj w 5 rundzie mistrzostw Polski Mateusz Bartel pokonał w tym samym wariancie lidera polskich szachów Radosława Wojtaszka.

Tak dalej Panie Mateuszu!

W 5 rundzie mistrzostw Polski z dużą uwagą oglądałem partię naszej młodzieży. Jan Krzysztof Duda po zwycięstwie nad Kamilem Dragunem dogonił Radosława Wojtaszka.

Na czele turnieju jest obecnie trzech zawodników: Wojtaszek, Duda oraz Piorun po 3.5 pkt.

W doskonałej formie jest Monika Soćko, która w trzeciej rundzie mistrzostw Polski kobiet odniosła kolejne zwycięstwo i prowadzi w turnieju.

Ruch 5. b6 zastosowany przez naszą arcymistrzynię jest silną alternatywą do głównych wariantów. Sam go też grywałem i polecałem moim podopiecznym.

Na ten temat wydałem też książkę: Link.