Dzisiaj zmarł w wieku 94 lat Richard Frhr. von Weizsäcker. W latach 1984-1994 był prezydentem Niemiec i wniósł wielki wkład w pojednanie polsko-niemieckie. Za te zasługi został Człowiekiem Roku 2011 „Gazety Wyborczej”.

Znany był z zamiłowania do gry w szachy. Jego syn Robert był w latach 2007-2011 prezydentem Niemieckiego Związku Szachowego.

Roberta znam doskonale. Graliśmy przez jakiś czas w jednej drużynie Spandau Berlin w Bundeslidze w grze korespondencyjnej.

Spotkanie z Robertem von Weizsäckerem w trakcie turnieju w Dortmundzie w 2011 roku

[tu znajdował się logotyp PZSzach, ale PZSzach nie zezwolił na publikację tutaj logotypu PZSzach]

[tu znajdowało się zdjęcie z facebook’a PZSzach, ale PZSzach nie zezwolił na publikację tutaj rzeczonego zdjęcia PZSzach]

„Siła polskich szachów na arenie międzynarodowej wzrasta, czego dowodem jest fakt, że po raz pierwszy w historii powojennych szachów młody Polak, Radosław Wojtaszek wygrał kilkanaście dni temu z aktualnym mistrzem świata, Norwegem Magnusem Carlsenem. Świadczy to o tym, że polskie szachy stoją na bardzo wysokim poziomie. Jednocześnie polscy juniorzy należą do ścisłej czołówki światowej i niemal z każdych mistrzostw przywożą sporo medali. (…) w Polsce mamy zarejestrowanych w przeszło 400 klubach ponad 57 tysięcy zawodników. „

Źródło

Mistrz świata Magnus Carlsen prowadzi nadal bezapelacyjnie na liście rankingowej FIDE z 2865. pkt. Na drugim miejsu jest Fabiano Caruana z 2811 pkt. W klubie „2800” jest jeszcze Rosjanin Aleksander Griszczuk 2810 i Bułgar Weselin Topałow z 2800 pkt.

Najlepszy Polak Radosław Wojtaszek zajmuje obecnie 21 miejsce z 2734 pkt. Jan Krzysztof Duda jest 12-ty na liście juniorów z 2591 pkt. Natomiast Kamil Dragun znajduje się na 16 pozycji z 2558 pkt. Wśród juniorek najlepszą jest Anna Iwanow (20 miejsce) z 2298 pkt.

Wśród kobiet prowadzi nadal Judit Polgar z 2675 pkt. Monika Soćko z 2452 punktami jest na 39 pozycji.

Dokładne informacje

Czołówka mężczyzn
Czołówka kobiet
Czołówka juniorów
Czołówka juniorek

Lista polskich zawodników
Lista polskich zawodniczek

Walery Sałow w Schachwoche, grudzień 1994:

„Gdyby Kasparow nie opierał się na swoich domowych przygotowaniach byłby sklasyfikowany nie wyżej niż przy końcu pierwszej dziesiątki. Siła jego gry opiera się głównie na znajomości debiutów, którą zawdzięcza swojemu zespołowi pracującego dla niego 24 h na dobę. Dla mnie Karpow, Anand, Kamski, Gelfand, Iwanczuk, Kramnik, żeby wymienić tylko kilka nazwisk – to lepsi gracze. Jeśli w partii z Kasparowem w grze środkowej uzyskają wyrównaną pozycje to on nie potrafi wykazać swojej rzekomej wyższości. Ale często osiągają gorsze pozycje po wyjściu z debiutu z prostej przyczyny, bo nie mają tyle funduszy aby pozwolić sobie na opłacanie zespołu wysoko wykwalifikowanych sekundantów”.

Na blogu zamieszczam od czasu do czasu ciekawe partie, ale bez większych analiz i komentarzy. Czasami zwrócę tylko uwagę na jakąś ideę, lepszą możliwość itd.

Bardzo się więc zdziwiłem, gdy po publikacji ciekawej partii 162 otrzymałem krytykę:

Nieobiektywnie ocenił pan porażkę Bartla – a jeszcze gorzej kompletni amatorzy.  

Wariant 6.He2 – atak Woralla jest pełnoprawnym wariantem, chociaż może We1 jest ciut lepsze, ale na zaskoczenie 6.He2 jest bardzo dobre. 

Bartel kompletnie ograł rywala w debiucie, który stracił figurę za dwa pionki. Dopiero teraz w prawie wygranej pozycji, a w każdym razie znacznie lepszej wziął na b4 – H:b4 i nic dziwnego, że po serii błędów w grze środkowej przegrał – taka jest prawda o tej partii! 

Niech pan przeanalizuje! Nie wypada tak pisać. Na pana stronie jest fałszywa ocena, a komentatorzy piszą totalne brednie!

///////////////////////////////////////////

Przypominam co napisałem:

Niezbyt fortunnie wystartował w otwartym turnieju w Gibraltarze arcymistrz Mateusz Bartel (2631). W drugiej rundzie został pokonany przez młodego islandskiego mistrza międzynarodowego Kjartanssona Gudmundura (2455) w bardzo efektownej partii.

Inne uwagi:

Czoper: Przegrało niefrasobliwe 29.Hb4.

Arek: Mateusz chciał przeskoczyć debiut ruchem 6.He2, który nie daje białym wiekszych szans na przewagę. Tutaj trzeba grać już zgodnie z teorią 6.We1, ale po tym jest dużo teorii do nauki.

Amator: Arek ma rację. Tylko w głównym wariancie białe mają szanse na przewagę. 6.He2 to lewizna. Tak samo jak 6.d3. Przeskakiwianie debiutów to droga donikąd.

Radko: Z tym się zgadzam, ale to przecież „specjalność” wielu naszych zawodników. Dlatego popieram Włodzimierza Schmidta, który ten problem już dawno zauważył. Tylko szkoda, że nic się pozytywnego w tym kierunku nie dzieje. Nasi dalej próbują przeskakiwać debiut.

Podsumowanie: Nikt z komentatorów – podobnie ja –  nie obraził Mateusza Bartla. Zwrócono tylko uwagę na ruch 6.He2, który nie ma takiej dobrej reputacji, jak 6.We1 i dlatego jest stosunkowo rzadko stosowany w praktyce turniejowej na wyższym szczeblu. Sam jako junior grałem też z różnym skutkiem atak Woralla, aby uniknąć skomplikowanego głównego wariantu. Dopiero po wielu miesiącach intensywnych studiów książki Keresa „Teoria debiutów szachowych” wprowadziłem do swego repertuaru posunięcie wieżą.

Oprócz licznych partii z turniejów korespondencyjnych jest mój artykuł o obronie Alechina po posunięciach. 1.e4 Sf6 2.e5 Sd5 3.d4 d6 4.c4 Sb6 5.exd6 exd6 6.Sc3 Ge7 7.Hf3!?

Długa kosztowna wymiana…

Nadchodzi już czas – ta era;

Przerwie działania komputera.

Po dwunastu latach z XP-em,

Przyszła emerytura z wiekiem.

Ponoć są lepsze rozwiązania?

Międzyludzkiego komunikowania

Oraz szerszej wiedzy zdobywania,

Czy przydatnej?  To wg swojego uznania.

Najgorsze to, że mnie w tym

Jeszcze długo nie będzie.

Ponieważ, żem starego się pozbył

A nowy? W dalszej kolejności czeka.

Józef Rybak
29.01.2015 r.  28805/29/15

Na blogu czołowego trenera MASz jeden z tamtejszych komentatorów podpisujących się pseudonimem Mat wyraził obawy o uczciwość zamieszczanych przeze mnie komentarzy, tych pochodzących od Gościa1, Gościa2. Takie podejrzenia traktuję jako cios poniżej pasa, bo godzą w moje dobre imię.

Przypominam że jako były trener jestem etycznie zobligowany do uczciwości, prawdomówności i do poszanowania anonimowości wypowiedzi osób, które z różnych względów nie chcą na moim blogu ujawniać swojej tożsamości.

Oświadczam że prowadzę rozległą korespondencję emailową z różnymi pasjonatami szachowymi, którzy przekazują mi swoje uwagi, opinie i spostrzeżenia. Jednocześnie za każdym razem otrzymuję od nich wyraźną zgodę na publikację ich listów, pod warunkiem zachowania ich anonimowości.