Na czerwcowej liście rankingowej FIDE dalej prowadzi Magnus Carlsen z 2864 punktami.
Radosław Wojtaszek – po słabym wyniku w mistrzostwach Europy w Legnicy – awansował na 35 miejsce z 2708 punktami i tym samym znalazł się ponownie w klubie 2700.
Najlepszą polską szachistką jest Monika Soćko, która z 2458 punktami zajmuje 33 miejsce.
Dokładne informacje
Czołówka mężczyzn
Czołówka kobiet
Czołówka juniorów
Czołówka juniorek
Lista polskich zawodników
Lista polskich zawodniczek
W Bydgoszczy mieszkałem w okresie 1954-1971 i spędziłem tutaj najpiękniejsze lata mojego dzieciństwa i młodości. W tym mieście poznałem tajniki królewskiej gry i odnosiłem pierwsze sukcesy na 64 polach. Dlatego osobiście czuję wielki sentyment do grodu nad Brdą!
Ostatni raz odwiedziłem Bydgoszcz przed 10 laty. Miasto zmieniło się nie do poznania. Jestem wdzięczny Pani Gizeli Kubalewskiej – młodszej siostrze znanego arbitra szachowego i działacza Ulricha Jahra za udostępnienie swojego pięknego zbioru fotografii o Bydgoszczy.
Bydgoszcz na starej fotografii
Bydgoszcz na starej fotografii
Moje_miasto_Bydgoszcz
Moje_miasto_Bydgoszcz
Nocny_spacer_po_Bydgoszczy
Nocny_spacer_po_Bydgoszczy
Fotografie można oglądać w dwóch wersjach:
1. W formacie Acrobata (*.pdf) – pierwszy link
2. W formacie prezentacji Power Pointa – po ściągnięciu otwiera się na komputerach z zainstalowanym Power Pointem – drugi link.
Dodatkowe fotografie w wykonaniu Ulricha Jahra: Link
Bydgoszcz w YouTube: Link
Arcymistrz Ivan Sokolov w swojej pracy omawia najczęściej spotykane w szachach struktury pionkowe i dzieli książkę na 4 części:
1. Zdwojone pionki
2. Izolowane pionki
3. Wiszące pionki
4. Przewaga pionkowa w centrum
Każdy rozdział zawiera najpierw wprowadzenie do tematu i następnie dokładne wyjaśnienie problematyki na bazie komentowanych partii z najnowszej praktyki turniejowej.
Książka jest doskonałym podręcznikiem szkoleniowym dla szachistów wszystkich kategorii oraz dla trenerów. Dlatego nie powinno jej zabraknąć w każdej bibliotece szachowej!
Die Hohe Schule des Mittelspiels im Schach
Ivan Sokolov
Wydawnictwo New in Chess
286 stron (format: 235×170)
ISBN 978-90-5691-432-5
Książkę można zamówić w firmie Niggemanna
Spis problemistów z tytułami krajowymi w kompozycji szachowej
Lp. Nazwisko i imię Tytuł Rok nadania
1 Banaszek Marcin mistrz krajowy 2013
2 Beszczyński Jan mistrz krajowy 1959
3 Brzozowicz Jarosław kandydat na mistrza 2013
4 Czarnecki Tadeusz mistrz krajowy 1955
5 Drążkowski Krzysztof mistrz krajowy 2013
6 Grudziński Henryk mistrz krajowy 2013
7 Grzankowski Wacław mistrz krajowy 2013
8 Grzeban Grzegorz mistrz krajowy 1959
9 Halski Marek mistrz krajowy 1984
10 Iwanow Eugeniusz arcymistrz krajowy 2013
11 Jasik Andrzej mistrz krajowy 2013
12 Kapica Ryszard mistrz krajowy 1985
13 Konikowski Jerzy mistrz krajowy 1974
14 Kozłowski Szaja arcymistrz krajowy 2013
15 Kroc Henryk mistrz krajowy 1959
16 Kruk Henryk kandydat na mistrza 1985
17 Lehmann Tadeusz kandydat na mistrza 2013
18 Lewandowski Andrzej J. kandydat na mistrza 1987
19 Limbach Mariusz kandydat na mistrza 1982
20 Limbach Saturnin arcymistrz krajowy 2013
21 Milewski Stefan mistrz krajowy 2013
22 Murdzia Piotr kandydat na mistrza. 2013
23 Pałłasz Edward kandydat na mistrza 2013
24 Parzuch Stefan mistrz krajowy 2013
25 Pieprzyk Rudolf kandydat na mistrza 1974
26 Przepiórka Dawid arcymistrz krajowy 2013
27 Rosolak Władysław mistrz krajowy 1974
28 Rusek Jan A arcymistrz krajowy 2013
29 Rusiecki Ryszard kandydat na mistrza 1955
30 Rusinek Jan arcymistrz krajowy 2013
31 Strzała Kazimierz mistrz krajowy 1986
32 Suchodolski Włodzimierz mistrz krajowy 1963
33 Szwedowski Leopold arcymistrz krajowy 2013
34 Śledziewski Janusz mistrz krajowy 2013
35 Trzęsowski Andrzej mistrz krajowy 1963
36 Tura Waldemar arcymistrz krajowy 2013
37 Węgrzyn Adam kandydat na mistrza 1987
38 Wróbel Marian arcymistrz krajowy 2013
39 Zalewski Mieczysław mistrz krajowy 1982
40 Zimmer Eligiusz mistrz krajowy 2013
41 Żuk Henryk mistrz krajowy 1987
Pozdrawiam,
Piotr Murdzia
SPIS TREŚCI
| Od redakcji | 1 |
| O tym się mówi | 2 |
| MP mężczyzn, Chorzów 2013 | 3 |
| Partie komentowane | 6 |
| MP kobiet, Chorzów 2013 | 8 |
| Mem. Alechina, Paryż, St. Petersburg 2013 | 11 |
| MP do 12 i 14 lat, Zamek Książ 2013 | 14 |
| Mały Szachista nr 9-czerwiec 2013 | I-VIII |
| Meeting FIDE w Bangkoku 2013 | 17 |
| DM Świata kobiet, Astana 2013 | 18 |
| Szachowe epizody A.F. (42) | 20 |
| Nauka gry (114) | 26 |
| Poradnik sędziego (110) | 30 |
| Prenumerata | 31 |
| Rozwiązania kombinacji | 31 |
| Kombinacje | 32 |
Od redakcji
Nie tak dawno ubolewaliśmy nad zniknięciem tradycyjnych, wspaniałych turniejów w Linares, czy też emocjonujących pojedynków w szachach szybkich w Monte Carlo z udziałem najlepszych z najlepszych. Tymczasem świat szachowy szybko odrodził się i pierwsze 7 miesięcy 2013 roku obfituje w niebywałą liczbę atrakcyjnych imprez – Wijk aan Zee, Londyn, Paryż i St. Petersburg, Zug, Stavanger, Saloniki, Moskwa i Dortmund. Naturalnie zaproszenie otrzymuje przede wszystkim pierwsza dziesiątka, zawodnicy gospodarzy i kilku zawodników z drugiej, bardzo rzadko z trzeciej dziesiątki świata. Reszta musi im dorównać, jak chce otrzymać prawo udziału w lukratywnym turnieju. Nie jest łatwo tego dokonać, bo przykładowo Borys Gelfand dzielący z Lewonem Aronianem I-II miejsce w turnieju pamięci Alechina wyznał, że pracuje nad szachami po 6-8 godzin dziennie. Dodał, że bywają wyjątki, dni kiedy musi odwiedzić lekarza, załatwić prywatne sprawy lub pobawić się dłużej z dziećmi.
Turniej pamięci Alechina grany częściowo w Paryżu i częściowo w St Petersburgu podkreślał dwa okresy życia mistrza świata Aleksandra Alechina – początki jego kariery w Rosji oraz emigracyjne życie i reprezentowanie Francji przez dziesiątki lat. Jeszcze istotniejszym elementem memoriału było pokazanie związków szachów z kulturą – turniej toczył się w Luwrze w Paryżu i w Michajłowskim Zamku w Sankt Petersburgu. Zawody gromadziły wielu kibiców, podobnie jak zeszłoroczny mecz o MŚ, rozegrany w Moskwie, w Galerii Tretiakowskiej.
Na tym tle skromnie wyglądały mistrzostwa Polski zorganizowane w Chorzowie w ładnej sali, ale zupełnie bez kibiców. Przyzwyczailiśmy się do tego w Warszawie przez ostatnie trzy lata, gdy MP odbywały się w samym centrum stolicy, zamiast wędrować po kraju i propagować grę królewską w różnych miastach, wspomagając jednocześnie Wojewódzkie Związki Szachowe. Rozgrywki o MP pozbawione eliminacji i jakiejkolwiek rywalizacji przestały budzić zainteresowanie. Pierwszym krokiem powinno być wprowadzenie warunku gry w finale bez eliminacji w postaci rankingu 2600 (kobiety 2350), przy rozegraniu minimum 30 partii w ostatnim roku. Do tej liczby mogą dojść medaliści MŚ i ME do 16, 18 i 20 lat. Pozostali uczestnicy (w sumie maksimum 12) muszą się wykazać, w openie określonej klasy, zajęciem minimum trzeciego miejsca, przy uzyskaniu odpowiedniego wyniku rankingowego. Pierwsza trójka w finale awansuje automatycznie do kadry i do drużyny olimpijskiej lub na DME.
Triumfatorami MP w Chorzowie była nasza znakomita para Monika i Bartosz Soćkowie, aczkolwiek o ich sukcesach zadecydowały baraże. Mamy wyjątkową parę na czele polskich szachów, która wyróżnia się nie tylko wysoką kulturą i etyką, ale nigdy nie bierze udziału w żadnych sporach „politycznych“ z działaczami, ani też w tworzeniu korzystnych dla siebie regulaminów, co cechuje kilku innych członków kadry.
Na stronie Polskiego Związku Szachowego publikujemy wyniki konkursu z okazji Zjazdu Problemistów Polskich:
Polski Związek Szachowy ogłasza międzynarodowy konkurs nieformalny w następujących działach:
• dwuchodówki [#2] – sędzia Stefan Milewski
• trzychodówki [#3] – sędzia Henryk Grudziński
• studia [eg] – sędzia Andrzej Jasik
• samomaty w 2 posunięciach [s#2] – sędzia Waldemar Tura
• samomaty w 3 – 6 posunięciach [s#4-6] – sędzia Eugeniusz Iwanow
• maty pomocnicze w 2-3 posunięciach [h#2-3] – sędzia Piotr Murdzia
Zadania publikowane będą na stronie Polskiego Związku Szachowego.
W każdym dziale 3 nagrody.
Kompozycje na diagramach lub w notacji z pełnym rozwiązaniem prosimy nadsyłać na adres
a11z@interia.pl
Pozdrawiam,
Piotr Murdzia
Minionego tygodnia odbyły się w centrum Niemieckiego Związku Szachowego Młodzieży w Oberhofie mistrzostwa juniorek i juniorów Niemiec.
Wyłoniono w dwunastu grupach wiekowych mistrzynie i mistrzów kraju.
Statystyka wykazała, że w ciągu tygodnia rozegrano 2.736 partii na co zużyto 112.496 ruchów.
Bled 2002. Jan Górski w otoczeniu prezydenta FIDE Iljumżinowa i Bogdana Bieluczyka.
W trakcie uroczystości 80-lecia Polskiego Związku Szachowego. Od prawej strony stoją: Ulrich Jahr, Zygmunt Ryll, Jan Górski, Stanisław Kornasiewicz oraz Edmund Grabarczyk (prezes Białostockiego Towarzystwa Szachowego). Zdjęcia pochodzą ze zbiorów Andrzeja Filipowicza.
////////////////////////////////////////
Jana Górskiego (1929-2009) poznałem w czasie festiwalu drużynowego w lasach augustowskich nad jeziorem Sajno (4-11 sierpnia 1962). Był organizatorem i dyrektorem imprezy. Jako początkujący szachista nie zmieściłem się w drużynie OKO Caissa Bydgoszcz. Pojechałem więc na własny koszt. Zagrałem 5 partii i uzyskałem 2.5 pkt. Największym osiągnięciem było pokonanie czołowego juniora Polski Krzysztofa Pytla. Turniej był dla mnie wielkim przeżyciem, gdyż po raz pierwszy zobaczyłem praktycznie całą czołówkę kraju.
Jan Górski przez wiele lat organizował swoje wspaniałe festiwale w ośrodku „Goła Zośka” nad jeziorem Rospuda, które z czasem stały się imprezami międzynarodowymi. Jeździłem do Augustowa nie tylko pograć sobie w szachy, ale także spędzić urlop. Nie byłem szachistą zawodowym. Musiałem więc często łączyć wypoczynek z grą w turniejach. W 1968 roku wygrałem otwarty turniej o Puchar Podlasia w Augustowie i uzyskałem kolejną normę na mistrza krajowego.
Jan Górski był wieloletnim działaczem, arbitrem szachowym klasy państwowej, kandydatem na mistrza krajowego w grze bezpośredniej oraz mistrzem w grze korespondencyjnej. Był świetnym blickarzem.
Spotykaliśmy się kilkakrotnie przy szachownicy w turniejach bezpośrednich, błyskawicznych i nawet korespondencyjnych. Przedstawiona partia była grana w finale I Memoriału Czerniakowa w latach 1970-1973. Turniej wygrałem (12.5 z 15), natomiast Jan Górski był piąty (9 z 15).
